Moesha heeft eetstoornis arfid: 'Ik eet alleen croissants en mariakoekjes'

Moesha (23): 'Van eten heb ik nooit kunnen genieten. Al mijn hele leven ben ik een moeilijke eter geweest, maar als kind at ik wel voldoende om te blijven groeien en goed te functioneren. In 2019 begon ik tekenen van arfid te vertonen. Door mijn emetofobie (overgeefangst) ben ik doodsbang om te spugen, waardoor ik steeds vaker voedsel ging vermijden. Wat als ik er ziek van werd en moest overgeven? Dat ik autisme heb en daardoor overgevoelig ben voor textuur, geur en smaak hielp ook niet mee. Rijst vind ik bijvoorbeeld verschrikkelijk. Al die losse korrels trek ik niet. Aardappels smaken voor mij naar ijzer en vleesvervangers vind ik niet lekker. Niet erg handig als je vegetariër bent en een lactose-intolerantie hebt.

Sondevoeding Destijds had ik een diëtist, maar die wist niet wat er met mij aan de hand was. Arfid komt vaak voor bij jonge kinderen en ze was zelf niet echt bekend met deze eetstoornis. Als tiener heb ik anorexia gehad, dus mijn eetproblemen werden daarop afgeschoven. Toch wist ik dat er iets niet klopte. Dit voelde anders, ik kon eten gewoon niet verdragen. In de tussentijd ging het steeds slechter. Ik kon uren in de supermarkt staan en me afvragen wat ik in vredesnaam moest eten. Er waren dagen dat ik kokhalzend in de keuken mijn avondeten stond klaar te maken of helemaal niets at. Alleen al eten ruiken of voelen vind ik verschrikkelijk. Gelukkig kreeg ik na een tijd contact met een diëtist die ook kinderarts was. Zij herkende het meteen en wist gelijk dat ik arfid heb.

Lees ook: Mary-Claire beklimt de hoogste toppen van de wereld: 'Ik heb mensen vingers, tenen en zelfs het leven zien verliezen'

Het moeilijke aan arfid onder volwassen is dat er nog geen behandelingen zijn die voor iedereen passend is. Je kunt bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie krijgen, maar uit ervaring weet ik dat dit niet werkt voor mij. Daarom krijg ik nu sinds drie maanden sondevoeding. Ik kreeg niet genoeg gevarieerd eten binnen om mijn bloedwaardes stabiel te houden. Steeds vaker werd ik ziek en het duurde steeds langer om daar bovenop te komen. Mensen denken vaak: als je lang niks eet, ga je vanzelf eten. Niemand verhongert zichzelf, toch? Maar bij arfid werkt dat niet zo. Je sterft nog eerder dan dat je denkt: ik eet iets wat ik eigenlijk niet kan verdragen. Wanneer je moet eten, blokkeert er iets in je hoofd waardoor het niet lukt. Zelf moet ik bijvoorbeeld gelijk kokhalzen als ik iets tegen mijn zin in moet eten.

Bord met spinnen Het klinkt gek, maar een agv'tje is voor mij alsof iemand een bord met spinnen of poep voor mijn neus zet. Dat zou een ander mens ook niet wegkrijgen. Het voelt gewoon niet goed, het voelt niet als iets wat je lichaam in hoort te gaan. Mijn lichaam blokkeert compleet. Dat heeft niets met kieskeurigheid te maken. Daarom ben ik blij dat ik nu sondevoeding krijg. Het geeft me niet alleen energie, maar ook rust. Ik weet dat ik nu genoeg belangrijke stoffen binnenkrijg en alles wat ik naast die sondevoeding zelf eet, is winst. Op dit moment zijn er twee dingen die ik eet: in de middag een croissant en in de avond een paar mariakoekjes bij mijn thee.

Toch vond ik het een spannende beslissing, die sondevoeding. Zoiets kan natuurlijk invloed hebben op hoe anderen naar je kijken. Gelukkig gaat mijn omgeving er goed mee om. Mijn collega's en vrienden waren er vrij snel aan gewend en zagen die slangen in mijn neus na een paar dagen al niet meer. Mijn oma had het er in het begin wel moeilijk mee, maar heeft het nu wat meer kunnen loslaten. Zij wil gewoon dat ik gezond ben en goed eet, wat natuurlijk logisch is.

Lees ook: Ryan werd vader op zijn zestiende: 'Ik dacht: loop ik weg of ga ik ervoor?'

Meer aandacht voor arfid Voor de toekomst hoop ik dat iedere huisarts in Nederland van arfid af weet. Net als anorexia en boulimia, is arfid is net zo goed een eetstoornis en die verdient evenveel aandacht. Door meer kennis hoop ik dat er ook meer behandelingen komen. Zelf heb ik vrede met mijn sonde, maar het lijkt me geen ideale oplossing voor iedereen. Je hoeft echt geen alleseter te worden, als je maar gevarieerd genoeg kan eten om bij sondevoeding weg te blijven. Dat betekent voor sommigen misschien dat ze vier keer per dag friet en kwark eten. De meeste mensen zien dat niet als gezond, maar voor iemand met arfid is alles wat ze kunnen eten winst.'