Heb je een mening over andermans abortus? Dan ben je waarschijnlijk een grote bemoeial

Iedereen met een internetverbinding heeft het vast wel voorbij zien komen afgelopen weekend: Lize Korpershoek (of: ‘de vriendin van Tim Hofman’ als we heel kinderachtig gaan doen) heeft meer dan tien jaar terug een abortus laten plegen. Ze schreef er een mooie, open column over waarin ze het hoopje cellen dat in haar groeide toesprak: 'Sorry ik ben nog niet klaar voor jou, ooit wel, maar nu nog niet.' Dat wat ik de mooiste zin uit het stukje tekst vond, bleek de ultieme katalysator voor ziedende, misogyne anti-feministen door het hele land. Onder de column verschenen onmiddellijk verwijten aan Lize’s adres: ze zou laconiek doen over een mensenleven, ze had haar mond moeten houden uit respect naar vrouwen die überhaupt niet zwanger konden worden, ze was waarschijnlijk ook nog niet klaar om een condoom te gebruiken en ze zou het zeker niet verdienen om nog een kind te krijgen nadat ze haar eerste had vermoord. Die reacties? Allemaal geschreven door vrouwen. Onze zogenaamde 'zusters'.

Hoe krijg je het als vrouw uit je tengels zou je denken? De grootste fout die je als feminist kan maken, is klakkeloos aannemen dat alle andere vrouwen achter je staan. Zeker als je op de barricade bent geklommen om iets doodgewoons als 'het recht om te doen met je baarmoeder wat je wilt' te claimen. Hoe durf je? Nee, nu blijkt dat niet elke vrouw het daarmee eens is. Heel veel (ogenschijnlijk) jonge, moderne, belezen, Nederlandse vrouwen vinden dat jij je ongewenste zwangerschap altijd moet uitzitten, absoluut tegen je zin in een baby moet opvoeden, of beter nog: aan een random andere vrouw met vruchtbaarheidsproblemen moet schenken en vooral niet teveel moet zeuren. Abortus is volgens hen babymoord in plaats van een fijne optie voor vrouwen die niks hebben of kunnen met het groeiende klompje cellen in hun buik.

Ik zou Maxime Meiland (575.000 volgers) en Yvonne Coldewijer (700.000 volgers) niet perse modern of belezen willen noemen, Google ze maar en je snapt m’n aarzeling. En toch schaar ik ze onder diezelfde heksenjacht. Sterker nog, ze zijn de doortrapte eindbazinnen van dit hele opstootje. Moedwillig je gigantische achterban opstoken en achter een vrouw aan sturen die zo dapper was om over het eenzaamste moment in haar leven te schrijven (en daar helemaal niemand mee lastig viel, laten we wel wezen) is nog lager bij de grond dan het riool. Beide dames gaan altijd prat op vrijheid van meningsuiting en zelfbeschikking, of het nou om het steunen van racistische familieleden of het enthousiast kapotmaken van bn’ers gaat - behalve als het dus om andere vrouwen en hun keuzes gaat.

Ook weer een mooie reminder dat niet ieder persoon geschikt is om een kind op te voeden tot een weldenkend, vriendelijk mens dat z'n mond houdt op de juiste momenten. Thank god voor de abortus.