'Mama, wat was er zo fucking belangrijk?'

Het podium van Milieudefensie staat recht voor de deur van het hoofdkantoor van de Rabobank. Medewerkers van de bank staan er als ongemakkelijke tieners door de ramen te gluren. Hun baas Stefaan Decraene? Die is afwezig. Laf vind ik dat. Voelt toch als een commandant die niet naast zijn troepen blijft staan. 'Ik begin nu toch wel spannend te vinden' zegt Carice. Ik knik maar zeg ook 'Praten vanuit je hart komt altijd goed.'

En dat we daar voor de zorgen in ons hart staan, mag duidelijk zijn. 99 procent van de uitstoot van de Rabobank ontstaat door financiering van vervuilende bedrijven en projecten. Rabobank houdt zich daarmee niet aan het klimaatakkoord van Parijs.

Misschien denk je nu, net als ik vroeger, maar werkt zo’n demonstratie wel? Ja. Het werkt. Albert Heijn, Stellantis en bouwconcern BAM hebben na de acties van Milieudefensie toegezegd te veranderen. En gelukkig! Want het is toch te absurd dat de zin 'We doen het voor de toekomst van onze kinderen' doodslaat omdat het al te vaak is gezegd? Ik begrijp dat het confronterend is. Ik begrijp dat het ongemakkelijk is. Maar we kunnen de overheid en onze banken gewoon vragen om te veranderen.

Want zoals Carice met een overtuigende emotie over haar zesjarige zoontje zegt. 'Ik wil niet dat hij mij ooit vraagt: Mama, waarom heb je niks gedaan toen het nog kon? Wat was er zo fucking belangrijk? Likes op Instagram?!'