Waarom is Instagram veranderd in een 24/7 reclameblok van steenrijke out-of-touch influencers?

Eerst kwamen er drie influencermeiden voorbij die mij een bed van meer dan 1.000 euro probeerden te verkopen (in vredesnaam bedrijven verdeel die reclames even over meerdere dagen). Toen las ik in minuscule lettertjes dat een andere influencer twee (!) designkoelkasten gratis had gekregen. En natuurlijk: dat ze 'm écht aanraadde. Ik zocht de koelkast op, het was inderdaad best een mooi ding. Maar wel weer een hebbeding van een fortuin dat ik zou moeten kopen. De druppel die mijn inmiddels bloedchagrijnige emmer deed overlopen: een steenrijke (dat weet je alleen al door iemands interieur, vakantiehuis op Ibiza en wekelijkse shopping spree bij Gucci - je krijgt het allemaal mee) Nederlandse influencer die mij probeerde over te halen om net als haar de peperdure boodschappen bij een specifieke winkel te kopen. Lees ook: Een kind met ruzie? Het is soms lastig, maar probeer je honkbalknuppel thuis te laten

Nu ben ik geen dombo die niet snapt dat de wereld draait op kapitalisme, dat iedereen (ik ook!!!) geld wil verdienen, dat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor wat ze kopen en hoeveel ze uitgeven, maar ik mis die dagen dat social media niet voor 99 procent uit 'koop dit, koop dit, heyyyyy dit is echt heel leuk, wil je 15 procent korting?' bestond. En nee, ik ben ook niet straatarm of een rechtschapen punker die dagelijks vecht tegen het monetaire systeem waarin we leven, maar al dat onbeschaamde geleur met sponsordeals en gratis gekregen luxeproducten begint echt triest te worden. Links en rechts proberen mensen die ik volg om hun stijl, grappige content, moederleven of interieurtips me van alles te verkopen. Het vertroebelt de content waarvoor ik ooit überhaupt naar Instagram kwam, het zorgt ervoor dat ik hun mening of tips minder serieus neem (wie weet welk bedrijf er grof geld heeft neergelegd? Misschien heb ik de #samenwerking of #gekregen wel gemist, omdat het ergens in een hoekje op smurfenformaat is getikt?) en het confronteert je elke dag met het gigantische verschil tussen volger en poster.

Ik zei het al: ik wil niet zeggen dat ik arm ben, maar zorgeloos ook niet. Ik moet gewoon opletten wat ik in mijn karretje gooi. Ik voel de flinke dierenartsrekening nog weken doorzeuren. Ik heb maandenlang m'n slimme thermometer en haar bijhorende app angstvallig in de gaten gehouden om te zorgen dat mijn energieleverancier me niet zou nekken. Ik stuur tegenwoordig rustig Tikkies onder de 10 euro. En ik weet dat ik niet de enige ben. De artikelen over armoede en specifieker de inflatie, duurdere boodschappen, stijgende benzineprijzen, mensen die doodnormale dingen niet meer kunnen betalen - ze vliegen je om de oren. Ik vind het zo vet als influencers ook maar een beetje maatschappelijk begaan zijn en hun bek opentrekken over dit soort dingen, zelfs of juist als ze er zelf geen last van hebben.

Dus ja. Noem me onrealistisch, een zeur of een misgunner maar ik vind het op z'n minst onwijs toondoof dat influencers, bn'ers en celebrities in deze economie op geen enkel moment hun kop uit het raam hebben gestoken om even te peilen hoe het met de gewone man en vrouw gaat. Even naar buiten loeren om te zien hoe mensen struggelen met een komkommer die van 60 cent naar 1,70 is gegaan. Even erkennen hoeveel kinderen er zonder lunch naar school gaan. Even beseffen hoe mensen drie straten verderop leven. Kijk, als je rijk bent, ben je helemaal niet verplicht om arme mensen al je geld te geven. Maar ik zou het zo fijn vinden als er iets van een beetje bescheidenheid zou kunnen terug worden gebracht op het internet, met je 24/7 reclameblok.  Lees ook: Doordrenkt in het bloed wil ik de #tradwife trend in de fik steken Voor iemand me gaat uitleggen hoe de vrije markt in elkaar zit en dat deze influencers ook maar gewoon rond proberen te komen: dat snap ik. En ik heb het ook niet over de doorsnee influencers die af en toe een betaalde samenwerking heeft, dat snap ik. Lekker juist, doe je ding, verkoop dat scheermes (ik heb 'm ook). Maar er mag best wel wat online erkenning komen voor het feit dat een klein groepje mensen het wel heel goed hebben en wekelijks vrachtwagens vol gratis spul krijgen en daarnaast een riant bedrag innen om die producten vervolgens aan ons scrollende losers proberen te verkopen. En geen paniek, ik ben niet zo dom dat ik in deze marginale tijden een koelkast van 1.000 euro ga aanschaffen omdat een influencer 'm 'zó cute' vindt. Maar ik ben ook weer niet zo dom dat ik daar geen mening over heb. Hoe bizar is het dat juist de mensen die al rijk zijn zoveel gratis krijgen, in plaats van de mensen die het goed zouden kunnen gebruiken?

Of er een oplossing is voor mijn ergernis? Nee, de enige oplossing is erover zeuren en lekker stoppen met kijken. Of ik jaloers ben? Nee, ik heb het best goed. Of ik mensen ga ontvolgen die de ganse dag bezig zijn met dure shit promoten waar ze zelf niet voor hebben betaald? Ja waarschijnlijk wel. Ik kijk toch echt veel liever naar een salsadansende hond dan me de hele dag te ergeren aan een stel luidschreeuwende, rijke marktkoopvrouwtjes op Gucci-pantoffels.