Rikkie werd Miss Nederland én beladen onder negativiteit: 'Ik dacht dat we als maatschappij verder waren'

'In eerste instantie waren de nieuwskoppen 'Rikkie is Miss Nederland geworden'. Binnen een kwartier werd dat aangepast naar 'Rikkie is als eerste transvrouw ooit Miss Nederland geworden'. Dat moment was dubbel. Je bent de eerste, dus je hebt historie geschreven en deuren geopend voor anderen die willen volgen. Je laat hen zien wat de mogelijkheden zijn. Maar je weet ook dat als je de eerste bent met iets, dat onwennig is voor de samenleving en ophef gaat opleveren. De negativiteit kwam dus niet onverwachts, maar ik had wel op iets anders gehoopt. Het was een teleurstelling. Lopen we als maatschappij echt zo achter? Ik dacht dat we qua inclusiviteit verder waren dan dit.  Al zolang ik me kan herinneringen ben ik bezig met mijn transitie. Ik loop al bij het ziekenhuis sinds ik acht ben, dus zulke reacties hebben altijd deel uitgemaakt van mijn leven en dat zal waarschijnlijk ook nooit veranderen. Als kind ben je extra gevoelig voor dat je afwijkt van de norm, dus aan het einde van de basisschool en begin van de middelbare school had ik het er heel zwaar mee. Mijn leeftijdsgenoten kregen vormen en werden ongesteld, ik kon daar niet over mee praten. Dat je dan ook nog wordt gepest omdat je volgens andere kinderen geen echt meisje bent, dat is heel zwaar. Vijf jaar geleden deed ik mee aan Hollands Next Top Model, waar ik mijn verhaal voor het eerst met de wereld deelde. Toen ik de woorden uitsprak kon ik niet stoppen met huilen. Achteraf heb ik weleens spijt dat ik dat op zo'n jonge leeftijd op televisie heb verteld. Ik was pas zeventien, net van de middelbare school, dus ik was heel kwetsbaar. Ik dacht dat ik met het programma een opstapje had naar iets heel leuks, maar ik werd een doelwit. Ik kreeg zoveel vervelende reacties over me heen, terwijl ik eigenlijk nog niet klaar was om die te incasseren. Ik dacht van wel, maar dat was niet zo. Dat breekt je wel.  Tegelijkertijd hebben die reacties, vroeger maar ook na Hollands Next Top Model, me harder gemaakt. Wijst iemand me nu af omdat ik transgender ben, dan is diegene mijn tijd ook niet waard. Daar sta ik boven. Ook wil ik me er alleen maar meer door inzetten voor anderen. Ik twijfelde al langer over meedoen Miss Nederland, maar afgelopen jaar dacht ik: dit is mijn jaar.  Het besef dat ik had gewonnen daalde pas een paar dagen na de kroning in. Ik stond met mijn moeder in de keuken en besefte opeens: oh my god, ik ben gewoon Miss Nederland. Op de negativiteit reageer ik zo min mogelijk. De positiviteit helpt me er doorheen en dat wordt ook steeds meer. Ik blijf mijn boodschap verspreiden en zoveel mogelijk liefde en queerness delen, totdat de haters er niet meer omheen kunnen. Als ik me was gaan terugtrekken en verstoppen, dan begin je Miss Nederland eigenlijk al niet als jezelf. Ik wil er ook vooral heel erg van genieten. Je maakt dit allemaal maar een keer mee in je leven. Op dit moment gaat het heel goed met me. Het is nog steeds druk, maar ik kan iets meer adem halen en het is vooral allemaal heel erg leuk. Ik krijg heel veel podia om mijn verhaal te doen, door de negativiteit eigenlijk alleen maar meer, ik krijg allerlei aanvragen, de pride month komt eraan waar ik mag spreken en dan is er ook nog de weg naar Miss Universe in El Salvador in december. Daar ligt mijn grootste focus nu. We zijn bezig met het uitwerken van het national costume en de avondjurk voor de galaronde. Ook heb ik veel trainingen en workshops, catwalk, stage performing en presenteren, zodat ik de beste versie van mezelf word. Ook wil ik me als Miss inzetten om de wachttijden voor transgenderzorg in te korten, dus ik ben nu aan het uitwerken hoe ik dat het beste kan doen. Ik denk dat ik het hogerop moet gaan zoeken, maar ik wil er ook zijn voor de mensen die op dit moment op zo'n lange wachtlijst staan. Je staat aan het begin van de weg naar jezelf, dus dan is twee jaar wachttijd heel erg lang. Zeker als je alleen bent en geen steun hebt, kun je daar hartstikke verdrietig van worden. Ik wil daarin ondersteunen.  Ik word er nu niet moe van dat het altijd gaat over dat ik trans ben, omdat ik weet dat mensen er inspiratie uithalen en ik daar weer voldoening uithaal. Mijn droom is dat er een dag komt waarop we elkaar allemaal in elkaars waarde kunnen laten. We hoeven niet van elkaar te houden, als iedereen maar kan zijn wie diegene is en dat oké is. Ik ben maar een jaar Miss Nederland en transvrouw zijn is een deel van mij, dus ik vind het belangrijk om het daarover te hebben. Maar het is niet het enige dat ik ben. Ik heb ook interesses, plekken die ik graag bezoek en lievelingseten. Die Rikkie hoop ik aankomend jaar ook te gaan delen met iedereen die mij steunt.'