Wil je (w)eten: hier komt de naam bitterbal vandaan

Wist je dat Nederlanders gemiddeld 21 gram hartige snacks per dag snaaien? Waaronder 11,2 gram kroketten en bitterballen. De ronde, kleine, gefrituurde snack bestaat uit een laagje paneermeel met een vleesragout als vulling. Niks bitters aan. 

Ronde kroket Meer dan honderd jaar geleden werden van de eerste bitterballen gesmuld in cafés. Daar dronken mensen een glas jenever, wat ook wel een bittertje wordt genoemd. Het woord bitter komt namelijk van het woord bijten. Iets wat bitter is, heeft een snijdende smaak, net zoals een glas jenever. Bij dit drankje wilden de mensen graag wat te snaaien. Zo werd de bitterbal geboren, als hapje bij het bittertje. 

Vleeschballetjes Op 17 februari 1923 werd de bitterbal voor het eerst in een krant genoemd. Genootschap Onze Taal citeerde de alinea uit het Algemeen Handelsblad: 'Voor de dames in de groote stad, die de moderne restaurants bezoeken en daar, als zij even aan haar glaasje Voorburg [= soort zoete likeur] hebben genipt, (...) kleine, bitterballetjes' snoepen, zij medegedeeld, dat die bitter- of vleeschballetjes op geheel dezelfde wijze als de bovengenoemde vleeschballetjes worden gemaakt. [Erboven staat namelijk een recept voor vleeskoekjes of vleesballetjes.] Wie thuis, na den afternoontea, een glaasje schenkt: Voorburg of portwijn voor de dames, groene pommeranz of angustora voor de heeren, kan zelf die kleine, ronde vleeschballetjes bereiden.' Mooie hap historie dus, die bitterbal.