Perspraat: 'Na beide bevallingen kreeg ik een postnatale depressie'

Natuurlijk ben je blij dat je zwanger bent, maar dat kind moet er ook een keer uit. En daar gaat heel wat gepuf, gesteun en gepers aan vooraf. Elke week vertelt een vrouw in Perspraat over haar bevalling. Dus ook over de schade daar beneden, de meevallers en favoriete scheldwoorden. Deze week duiken we de bevalkamer in met Ellis.

Naam: Ellis Leeftijd: 50 jaar Waar ben je bevallen: ziekenhuis Wanneer: 1995 en 2001 Van wie: een zoon en dochter Aantal hechtingen: geen idee, in ieder geval veel

Hoelang duurde de bevalling inclusief weeën? 'De eerste keer duurde het 4,5 uur en de twee keer slechts een uur.'

Lees ook: Perspraat: 'Die coronatest vond ik nog erger dan weeën'

Wat had je liever voor de bevalling willen weten? 'Eigenlijk helemaal niets. De bevalling ging vanzelf en met goede begeleiding lukte het wel.'

Wat schreeuwde je tijdens de bevalling? 'De eerste bevalling was ik heel meegaand, rustig en netjes. Bij de tweede bevalling veranderde ik in een draak. De adem van mijn man stonk naar koffie en dat heb ik 'm, op een niet zo tactische manier, verteld. De verpleger vond ik ook stinken en dat heb ik haar zeker laten weten.'

Wie kon jij wel schieten? 'Niet alleen mijn man en de verpleegkundige, maar ook de gynaecoloog. Hij stond van een afstandje te kijken en commando's te geven. Dat ik daar niet blij mee was, heeft hij te horen gekregen. Ach, mijn arme man. Die bleef zich maar verontschuldigen voor mij. 'Zo doet ze normaal nooit,' zei hij elke keer, haha.'

Wat is je 100 procent meegevallen aan de bevalling? 'De duur van beide bevallingen, maar daardoor waren de weeën wel heftiger.'

Welk item was overbodig in je vluchtkoffer? 'Geen idee, het is inmiddels alweer zo lang geleden. Ik weet nog wel dat we bij de eerste de camera waren vergeten.'

Waar had je trek in na de bevalling? 'Een broodje filet americain, dat heb ik de dag erna gelijk gegeten.'

Lees ook: Myrthe kreeg tijdens haar zwangerschap een hersenbloeding: 'Ik had niet door dat ze mijn kind was'

Hoe was het gesteld met je lichaam na de bevalling? 'Zowel fysiek als mentaal niet best. Bij de eerste had ik bijna een totaalruptuur, en de wond is erna gaan ontsteken. Bij de tweede was ik zo ingescheurd dat de kraamhulp zich afvroeg waarom ik aan die kant ingeknipt was. Daarnaast heb ik zowel bij de eerste als tweede een postnatale depressie gehad.'

Hoelang duurde het voor je weer toe was aan seks? 'Pfoe, dat herinner ik me echt niet meer.'

Eens maar nooit weer of kom maar door met de volgende? 'Na de eerste duurde het door mijn postnatale depressie zeker drie jaar tot ik weer zwanger wilde worden. Toen dat gelukt was, kreeg ik een miskraam. Uiteindelijk werd na zes jaar mijn tweede kindje geboren. Al tijdens de zwangerschap kreeg ik weer klachten die op een postnatale depressie leken. Vanaf dertig weken moest ik antidepressiva slikken. Daarna was ik klaar met kinderen krijgen.'

Wil jij ook jouw bevallingsverhaal delen? Vinden we leuk, klik hier om mee te doen aan Perspraat.