Hoogleraar sociale psychologie Paul van Lange vertelt aan Quest waarom mensen eigenlijk ongevraagde raad geven. Het komt erop neer dat we andere mensen graag willen helpen. Als iemand geholpen is door een kleine tip of advies, waarom zouden we die dan niet geven? Het komt dus vanuit goede bedoelingen. Wie weet is deze persoon opeens geholpen, door jou. En dat laatste is ons eigen belang. 'Mensen geven graag advies om hun eigen bekwaamheid tentoon te stellen. Voor zichzelf én anderen,' zegt Van Lange.

Maar eenmaal met je boodschappenkar en een huilende koter erin in een supermarkt, is het vrij lastig begrip voor op te brengen voor die ongevraagde helpende mensen. Deze gevatte opmerkingen kun je terug passen. 1-1 Bea, nu jij weer.

1. Kom je anders een keertje oppassen? Heb jij weer een avondje voor jezelf. Best lekker. 

2. Of het kind van mij is? Nee hoor, ik dacht dat ze bij jou hoorde... Misschien wil je even omroepen en vragen bij wie het kind hoort?

3. M'n kind zag jou en begon toen te krijsen, doet-ie normaal nooit hoor. Zakdoekjes, iemand? 4. Schattig hè, dat ze nog zo puur zijn. Pure emotie moet je niet onderdrukken, Bea.

5. Heb je nog nooit een kind horen huilen? Vooral in de supermarkt. Lijkt wel alsof ze het expres doen. Daar hang je, aan de publieke schandpaal.

6. Hier om de hoek zit een Intertoys. Als je graag wil verzorgen, koop dan een Baby Born.  Misschien is het zelfs 1+1 gratis, dan is Bea wel even zoet.

7. Ik zal haar morgen aan jou geven, mag jij het proberen. Mag ik jou wat advies geven? Neem haar maar niet mee naar de supermarkt.

8. Zit jij bij het Raad van Bestuur? Altijd weer die mensen in leidinggevende posities die je ongevraagd advies geven. Ben je mooi klaar mee.

9. Thanks voor het meedenken, zo fijn! Zeg dit maar eens met een lach op je gezicht, alsof je het écht waardeert!

10. Fijn dat je je zorgen maakt om de welzijn van m'n kind, maar ik kom er prima zelf uit! Je leeft tenslotte al een aantal jaar samen met je kind, mag je dit effe zelf regelen?