Perspraat: 'Over beenweeën hoor je nooit iemand, zo intens pijnlijk'

Oh Baby!

Perspraat: 'Over beenweeën hoor je nooit iemand, zo intens pijnlijk'

Redactie
Door

Redactie

Gepubliceerd op

6 augustus 2022 om 17:00

Bron / Fotografie

fotografie Frank Brandwijk

Gepubliceerd op

6 augustus 2022 om 17:00

Bron / Fotografie

fotografie Frank Brandwijk

Natuurlijk ben je blij dat je zwanger bent, maar eh, dat kind moet er ook een keer uit. En daar gaat heel wat gepuf, gesteun en gepers aan vooraf. Elke week vertelt een vrouw in Perspraat over haar bevalling, dus ook over de schade daar beneden, meevallers en favoriete scheldwoorden. Deze week duiken we de bevalkamer in met Rachel.

Naam: Rachel Leeftijd: 31 jaar Waar ben je bevallen: thuis begonnen, in het ziekenhuis geëindigd Wanneer: 1 april 2022 Van wie: een dochter Hoeveelste kind: de eerste Aantal hechtingen: twee Hoelang duurde de bevalling inclusief weeën? 'Mijn bevalling duurde 13 uur. Ik had beenweeën die begonnen in mijn onderrug en uitstraalden naar mijn bovenbenen. Daar viel niet tegenaan te ademen of puffen.' Lees ook: Perspraat: 'De bevalling van onze tweeling duurde drie dagen' Wat had je liever voor de bevalling willen weten? 'Dat er zoiets als beenweeën bestaat en hoe je ermee omgaat. Bij geen enkele cursus geleerd, nog nooit iemand over gehoord. Ik werd totaal overvallen door de intensiteit en pijn van deze weeën. De 'rusttijd' tussen de weeën door was ik druk met de beenkramp wegpuffen. Bij 7 à 8 cm ontsluiting zijn we naar het ziekenhuis gecrosst om daar met behulp van weeënopwekkers te persen, omdat ik geen kracht meer had en een thuisbevalling er dus niet in zat.' Wat schreeuwde je tijdens de bevalling? 'Tegen mijn man: 'NEE, je weet niet hoe het voelt' en 'Dan doe je het toch zelf!' En tegen de klinisch verloskundige 'Ik kan niet meer, help jij haar dan!'' Wie kon jij wel schieten? 'Niemand. Iedereen deed zijn/haar best om mij ondanks de vermoeidheid te helpen. Mijn man is niet van mijn zijde geweken.' Wie stonden er naast je tijdens de bevalling en hoe verliep dat? 'Mijn man, mijn verloskundige en een stagiair verloskundige. En later in het ziekenhuis ook de klinisch verloskundige. Ik had echt motivatie nodig en dan bedoel ik geen lieve woorden. De klinisch verloskundige gaf mij echt de nodige, spreekwoordelijke schop onder mijn kont.' Wat is je 100% meegevallen aan de bevalling? Waarom viel dat mee? 'De weeën en ontsluiting namen al snel toe. Na een avondmaaltijd thuis en één aflevering van een serie zat ik - voor mijn gevoel - al snel in bad om te laatste centimeters weg te puffen. '  Wat was het handigste item in je vluchtkoffer? Waarom was dat onmisbaar 'Douchespullen. Na het douchen voelde ik me weer een beetje terugkeren op de wereld.' Waar had je trek in na de bevalling? Wanneer heb je dat gegeten? 'Fruit en een goede gin-tonic. Fruit kreeg ik dezelfde dag nog van de kraamverzorgster. En mijn man heeft de gin-tonic drie weken na de bevalling klaargemaakt. Heerlijk!' Lees ook: Poenpraat: 'Zonder mijn vriend zou ik elke maand blut zijn' Hoe was het gesteld met je lichaam na de bevalling? 'De eerste dagen voelde het gezwollen en beurs aan. Lachen was erg pijnlijk en mijn hechtingen hebben een aantal dagen gejeukt.' Hoe lang duurde je herstel? 'Conditioneel is het nog niet zoals het was voor mijn zwangerschap. Ik kon na ruim een week een rondje lopen door de wijk met de kinderwagen.' Hoelang duurde het voor je weer toe was aan seks? 'Negen weken. Ik maakte het in mijn hoofd heel spannend. De eerste keren was het gevoeliger en langzaam inkomen. Nu is het weer als vanouds.' Eens maar nooit weer of kom maar door met de volgende? 'Ik heb 42 weken mogen genieten van mijn zwangerschap en ook mijn verlof vond ik heerlijk. We hebben een prachtige dochter en ik heb weinig tot geen klachten gehad. Maar voorlopig nog geen tweede. ' Wil jij ook jouw bevallingsverhaal delen? Vinden we leuk, klik hier om mee te doen aan Perspraat.

delen
Redactie

De &C-redactie bestaat uit enkel vrouwen en iedereen verzamelt wel iets. Katten, memes of dates bijvoorbeeld. Ze slurpen koffie alsof er levens vanaf hangen, verruilen het diner maar al te graag in voor een snackbox van de lokale friettent en dragen heus weleens wat anders dan pastel. Wees maar niet bang.

Meer van deze auteur