Body & Mind
Bram en zijn vriendin zagen een UFO: 'Misschien zijn wij het zelf wel, uit de toekomst'
Gepubliceerd op
17 januari 2025 om 20:00
Bron / Fotografie
interview Tara Stokdijk, fotografie Tom ten Seldam
Gepubliceerd op
17 januari 2025 om 20:00
Bron / Fotografie
interview Tara Stokdijk, fotografie Tom ten Seldam
Van contact met een overleden dierbare tot een bijna-doodervaring: voor &C's februarinummer spraken we vijf mensen die iets onverklaarbaars meemaakten. Bram Roza is getrouwd en werkt als grafisch vormgever. Hij is de oprichter van UFO Meldpunt Nederland en regisseur van de documentaire De ufo’s van Soesterberg. In 2005 nam hij zelf een ufo waar.
Bram (40): 'Na een gezellige avond met mijn toenmalige vriendin bracht ik haar naar huis. Op de dijk van Haastrecht namen we afscheid toen er plots een helder licht verscheen boven Gouda. Het licht werd groter en groter en vervormde van rond naar driehoekig. Er schoot van alles door mijn hoofd: wat zou het kunnen zijn? Plots kwamen er ook pieken uit, zoals je die ook wel bij de poolster kunt zien, maar dan langer en meer. De pieken verdwenen weer en de driehoek veranderde in een bol. Mijn hart ging sneller kloppen. Dit zou weleens een ufo kunnen zijn, dacht ik.
Ik ben al sinds mijn jeugd geïnteresseerd in ufo's en had ook het UFO Meldpunt al opgericht, maar had tot dat moment nog nooit zelf een waarneming meegemaakt. Een kwartier lang stonden we met ingehouden adem te kijken, tot het fenomeen geleidelijk aan kleiner werd en uiteindelijk verdween.
Als ik mensen over mijn waarneming vertel, denken ze vaak dat ik beweer een buitenaards ruimteschip te hebben gezien. Dat is niet zo, want ufo staat simpelweg voor unidentified flying object. Alles in onze atmosfeer zou je ufo kunnen noemen, als je niet weet wat het is. Mijn vriendin en ik vertelden wel wat mensen om ons heen over onze waarneming, maar wel met gepast enthousiasme. We wisten natuurlijk niet zeker wat we hadden gezien. 95 procent van de ufo-meldingen die binnenkomen via mijn website is achteraf verklaarbaar. Dan bleek het een planeet, satelliet of vliegtuig te zijn. Mijn waarneming is vooralsnog onverklaard.
Mijn vriendin en ik hebben er natuurlijk veel over gespeculeerd, maar tot een verklaring konden we niet komen. De populairste hypothese voor ufo's is buitenaards bezoek, dat zou kunnen, maar zelf denk ik eerder dat het iets is wat wij nog helemaal niet kennen. Iets waar wij met onze huidige wetenschappelijke kennis nog niets van afweten. Natuurfenomenen, technologieën van overheden, wezens uit een andere dimensie. Of misschien zijn wij het zelf wel, uit de toekomst.
Lees ook: Liesbeth had een bijna-doodervaring: 'Er was geen pijn meer en alles was goed'
Er wordt helaas amper onderzoek naar gedaan, daarom blijft het bij speculeren. Al zit daar ook lol in. Mysterie is romantiek, vind ik. Naast mijn meldpunt is er niet echt een ufo-community in Nederland om samen over ufo's te speculeren. Er zijn wel geïnteresseerden – met name mensen die zelf iets hebben gezien –, maar die komen niet samen om over hun waarneming te praten. Ik kom graag voor deze mensen op, zeker als ze worden geridiculiseerd om hun verhaal.
Zo heb ik de documentaire De ufo's van Soesterberg gemaakt om te laten zien dat ook nuchtere, intelligente Nederlanders ufo's waarnemen. Zelfs luchtmachtpersoneel ziet weleens iets en ook zij worden lang niet altijd serieus genomen. Zo hebben twaalf mensen van de luchtmacht op Vliegbasis Soesterberg een driehoekig vaartuig van vijftig meter breed bijna geruisloos over de basis zien glijden en daarna zien wegschieten. De luchtmacht deed het af als een lucht spiegeling. Daar waren ze allemaal verbolgen over.
Via mijn meldpunt komen jaarlijks zo'n zestig meldingen binnen die niet zomaar te verklaren zijn. Het is fijn dat ik op die manier ook aan mensen kan laten zien: je bent niet gek als je iets waarneemt, je bent niet de enige. Met mensen die het belachelijk maken, ga ik graag de discussie aan. Als ik met bepaalde casussen over de brug kom, vallen ze vaak stil en vinden ze het zelfs stiekem wel interessant.'
Benieuwd naar de vier andere mensen die iets onverklaarbaars meemaakten? Je leest de verhalen in &C's februarinummer 'Niet te geloven' dat nú in de winkels ligt, of bestel 'm vast hier online:
Scoor hier &C's februarinummer!
delen
Redactie
@andcgramHet komt wellicht niet als een gigantische schok, maar de &C-redactie bestaat uit alleen maar vrouwen. De een heeft een kind, de ander een plant, maar allemaal hebben ze een koffieverslaving. Oh, en ze dragen heus weleens wat anders dan pastel.