Superbespaarder Marleen is koopjesjager pur sang: 'Iets leuks vinden bij 't grofvuil voelt als kerst'

Body & Mind

Superbespaarder Marleen is koopjesjager pur sang: 'Iets leuks vinden bij 't grofvuil voelt als kerst'

Redactie
Door

Redactie

Gepubliceerd op

4 oktober 2024 om 20:00

Bron / Fotografie

interview Kim Palmaccio, fotografie Liz van Campenhout

Gepubliceerd op

4 oktober 2024 om 20:00

Bron / Fotografie

interview Kim Palmaccio, fotografie Liz van Campenhout

Van koopjesjagen en house sitten tot een vriezer vol zelfverbouwde groenten, fruit en zelf geslacht vlees: de zes mensen die we voor &C's oktobernummer 'Op je Monnie' spraken, weten op creatieve wijze een hoop geld te besparen. Marleen Staal is eigenaar van een contentstrategiebedrijf en een koopjesjager pur sang. Haar hele inboedel is tweedehands en ze koopt alles bij Zeeman, Wibra of de kringloop.

Marleen (34): 'Ik leerde eerder budgetteren dan lopen, grap ik weleens. Ik heb het met de paplepel ingegoten gekregen: we hadden het vroeger thuis niet heel breed. Mijn moeder had altijd creatieve ideeën, ze naaide onze kleding zelf en kocht de leukste parels voor een prikkie bij de kringloop of goedkope winkelketens. Vroeger schaamde ik me dood voor kleding van Zeeman. Nu ben ik trots als ik iets moois bij zulke ketens scoor. 

Ik bespaar niet uit financiële noodzaak, maar omdat ik het leuk vind. Als de folder weer live staat gaat mijn hart sneller kloppen. Na werk ren ik er meestal meteen naartoe. Waarom zou je dertig euro voor een romper betalen als je 'm voor twee euro kunt krijgen? Onze halve inboedel komt van de kringloop. Ik ben er wekelijks te vinden. Niet dat ik altijd iets koop, maar dan heb je wel de grootste kans op het scoren van de leukste dingen. Laatst scoorde ik er een Ralph Lauren-vestje voor mijn dochter. Dat valt nu nog oversized, maar over een tijd je zal het als gegoten zitten. Dat is besparen op besparen.

Hoeveel ik met mijn levensstijl bespaar, weet ik niet precies. Ik hanteer soms girl math: kost een romper bij Wibra drie euro en bij Zara twintig, dan betekent dat dus dat ik zeventien euro bespaar en nog vijf rompers kan kopen. Die logica. Aan de andere kant koop ik al anderhalf jaar geen dingen meer die niet nodig zijn. Rompers zijn nodig, een nieuwe tas niet. Regelmatig struin ik langs het grofvuil. Daar iets leuks vinden voelt voor mij als kerst. Onze slaapbank heb ik er opgepikt. Net als een picknickbank voor in de tuin en een loopfiets. Natuurlijk ben ik wel kritisch: ik check eerst de staat, het merk en de nieuwprijs. Thuis zet ik er de hogedrukspuit op en was ik alles grondig met groene zeep.

Lees ook: Amber kapt haar eigen hout en slacht haar eigen kippen: 'We komen bijna nooit in de supermarkt'

Iets hoeft niet duur te zijn om ervan te genieten. Integendeel: ik geniet er juist meer van als ik weet dat het beter is voor mijn portemonnee en het milieu. Bovendien ga ik niet mee in de modemeut, maar pimp ik oude kleding die ik niet meer leuk vind zelf op. Ziet het er ook nog eens authentieker uit. In heel bijzondere gevallen koop ik iets duurs, zoals het allereerste pakje van mijn dochter. Een kind maakt het niet uit dat de blokkendoos van Aldi komt en niet van een duur, hip merk is.

Bij alle aankopen denk ik: kan ik dit ook in de kringloop scoren? Hetzelfde geldt voor mijn eigen kleding. Het is zo makkelijk om je winkelmandje online te vullen, maar ik heb mezelf aangeleerd om altijd te kijken naar tweedehands alternatieven: Vinted, Marktplaats, Sellpy. Ik wil geen weggooimaatschappij promoten: ik geloof dat goedkoop duurkoop kan zijn. Maar ik denk wel dat het belangrijk is om goedkopere opties te overwegen voor dingen die niet lang mee gaan.'

Benieuwd naar meer verhalen van mensen die op een creatieve manier een hoop geld besparen? Je vindt ze in &C's oktobernummer 'Op je Monnie', of bestel 'm online:

Scoor hier &C's oktobernummer!

Losse edities #10 'Op je monnie'
7 ,45

delen
Redactie

De &C-redactie bestaat uit enkel vrouwen en iedereen verzamelt wel iets. Katten, memes of dates bijvoorbeeld. Ze slurpen koffie alsof er levens vanaf hangen, verruilen het diner maar al te graag in voor een snackbox van de lokale friettent en dragen heus weleens wat anders dan pastel. Wees maar niet bang.

Meer lezen

Meer van deze auteur