Multimiljonair Steffy: 'Soms voel ik me schuldig tegenover vriendinnen die wél hard moeten werken'

Steffy: 'Ik ben altijd een harde werker geweest. Na mijn studie Internationale Betrekkingen nam ik een juridisch kantoor over. Ik werkte dag en nacht, doordeweeks en in het weekend. Als ik succesvol wil worden, moet ik hard werken, dacht ik. Ik ging van drie zzp’ers naar zestig vaste werknemers in dienst.'

'Afgelopen maart verkocht ik het bedrijf, zelf heb ik nog achttien procent aandelen. Ik vind het leuk om betrokken te blijven en werk er nog een dag in de week. Al hoef ik eigenlijk niet meer te werken: ik heb een vermogen van een paar miljoen en het geld blijft binnenkomen zonder dat ik iets hoef te doen. Ik doe alleen nog maar dingen die ik leuk vind: ik maak een podcast, heb een boek geschreven en ben bezig met een nieuw boek. Voor de lol, want daar verdien ik nu nog niets mee. Ik doe het puur voor mijn eigen ontwikkeling en plezier.'

'Soms voel ik me schuldig tegenover vriendinnen die wél hard moeten ­werken. En niet kunnen doen wat ze echt leuk vinden, omdat het niet genoeg geld oplevert. Ik probeer dan mee te denken. Ik ervaar heel veel vrijheid in mijn leven, ik gun dat iedereen. Gelukkig voel ik nooit dat iemand jaloers is, al ben ik daar soms bang voor. Maar misschien ben ik naïef en zijn mensen het wel.'

Lees ook: Poenpraat 'Dit inkomen is niet normaal met mijn uren'

'Vreemde mensen denken vaak dat ik een luizenleven heb. Maar ik heb nog steeds dezelfde shit en zorgen als toen ik geen geld had. Alleen geldstress heb ik niet meer, ik kan kopen wat ik wil en hoef me nooit zorgen te maken of ik wel rondkom. Al blijft dat een gek idee en vind ik dat soms moeilijk te geloven. Maar ik heb wel zorgen over bijvoorbeeld gezondheid en relaties. In mijn ogen is dat het belangrijkste wat er is. Geld is fijn, maar geld an sich maakt niet gelukkig. Vroeger was ik ook gelukkig, ik leerde tevreden en dankbaar te zijn met wat we hadden. Ik weet dat geld ook zomaar weer weg kan zijn, door inflatie en negatieve rentedaling. Door mijn opvoeding weet ik de waarde van geld goed in te schatten.'

'In het begin van mijn carrière had ik moeite met geld uitgeven, ik gunde mezelf niet eens een bakje biologische frambozen van zes euro, terwijl dat wel mijn lievelingsfruit is. Inmiddels koop ik het wel, maar ik kijk nog altijd naar prijskaartjes en of ik iets écht het geld waard vind. Ik zou bijvoorbeeld nooit standaard businessclass vliegen. Ik ben mega dankbaar voor hoe mijn leven er nu uitziet. Het is een luxe dat mijn werk niet meer als werk voelt.'