Sexy time - De verkeerde bus #3: 'Als je hier alleen was, had ik je nu geclaimd'

Samen lopen we door de lobby. Mijn bikinislipje voelt vochtig ook al heb ik nog geen waterdruppel gezien. Hij opent de deur, en dan zie ik ineens, door de palmbomen buiten, de infinity pool, die ik op de website zo heb bewonderd. Het is nog mooier dan online.

'Wow, zo mooi.'

'Echt he.'

Ik voel een geluksmoment en kijk glunderend zijn kant op. Verschrikt trek ik mijn hand uit de zijne. Ontnuchterd, nu ik zie dat ik hier niet met Paul sta, maar met een totale vreemdeling, die er wel erg appetijtelijk uitziet.

'Kom, we gaan lekker afkoelen. Voor je het weet is je wederhelft er weer en dan kan je vakantie echt beginnen.'

Ik glimlach als een boer met kiespijn en besluit hem te volgen. Ik leg mijn boek alvast neer, zodat ik er direct lekker in kan verdwijnen, mijn handdoek netjes, mijn tas onder de stoel, mijn sieraden af, ik ben er helemaal klaar voor. Hij daarentegen smijt zijn handdoek op het bedje naast mij en springt er, zonder eerst de temperatuur van het water te voelen, in. Een plens koud water spettert op mij.

'Hallo, er zijn hier meer mensen dan alleen jij.'

'Kom er nou maar in, prinses.'

Ik pak het trapje vast en laat mezelf langzaam in het water zakken. Het is ijskoud, maar ik wil me niet laten kennen en zet door. De hitte tussen mijn benen bekoelt echter niet, en mijn tepels drukken nu hardhandig tegen het kleine stukje stof.

'Kom hier.'

Hij trekt me erin. Door zijn armen om mijn lijf, lijkt het water instant verandert in een jacuzzi met hete bubbels. Hij voelt zo anders dan Paul, zo sterk en groter. In zijn armen voel ik me klein, heel klein, en het voelt fijn.

'Laat me los.'

Ik wurm me uit zijn speelse omhelzing en zwem naar het uiteinde van het zwembad. Ik mag dit niet laten gebeuren, ook al voel ik aan de nu nog onschuldige kriebels in mijn buik, dat ik hem leuker vind dan geoorloofd is. Als Paul hierheen komt zo, mag het niet lijken aslof ik hem ken. Paul wordt woest als ie me met een ander zou zien spetteren.

'Wil je dat ik je met rust laat?'

Hij gaat naast mij hangen aan de rand van het zwembad en ik voel zijn blik nog harder op me branden dan de middagzon. Ik slik en weet niet wat te antwoorden.

'Ik voel dat je jezelf tegenhoudt. Ik kan je een ding vertellen, als je hier alleen was, had ik je hier en nu geclaimd. Ik wil je leren kennen, Minka, ik wil alles van je weten. Geloof me dat ik dit niet zomaar met iedereen doe en echt niet zo snel. Maar ik geloof in het lot. Mijn moeder heeft me altijd gezegd dat je iemand ontmoet op de momenten dat je het het minst verwacht. En op de een of andere manier voelt alles aan onze kennismaking als juist dat betreffende moment. Het moment waarop je niks verwacht, en alles krijgt waar je op hebt gehoopt en gewacht.'

'Wat zeg jij nou?'

'Ik zeg dat ik je leuk vind.'

'Je kent me niet eens.'

'Oh jawel, ik heb de indruk dat ik je heel goed ken.'

'Oh ja.'

'Ja.'

En zonder er nog een woord aan toe te voegen, drukt hij een klein kusje op mijn wang en duikt onder water. Een draaikolk ontspringt in mijn onderbuik. Hoe kan dit gebeuren, terwijl ik in een relatie zit? Ik ben blij met Paul. Toch? En die kleine irritaties heeft iedereen wel. For fuck sake, we zijn op vakantie om nader tot elkaar te komen en ik zit met een verkrampt verlangen over een jongen, die ik nog geen uur ken. Dit is vast vals alarm. Ik ben gewoon boos over de actie van Paul en op het moment dat ik hem zie, is dit luchtkasteel allang verleden tijd.

Zijn handen strijken onder water over mijn benen. Ik zou zweren dat ik een klein orgasme voel in mijn bikinibroekje. Ik wil hem wegslaan. Hoe durft hij zo handtastelijk te zijn met me? Zie je wel, die hele gast deugt van geen kant. Hij streelt me zachtjes, hoger en hoger, ik voel een bult tegen mijn billen, op het moment dat hij met zijn lijf tegen de mijne aan leunt. Zowel woedend als oververhit van opwinding draai ik me naar hem om.

'Schatje. Heb je me gemist?'

De ogen van Paul staan speels en onbezorgd, de bierlucht uit zijn mond ruikt naar vrijheid en vakantie. Ik kijk langs hem heen en zie Thomas zichzelf uit het water opdrukken. In één beweging staat hij druipend aan de kant en schud hij het water uit zijn natte haren. Hij draait zich om, kijkt me aan, loopt naar de stoel waar zijn handdoek ligt, grijpt deze en verdwijnt.

Mijn hart bonst als een malle. Een pijnlijke steek is voelbaar. Dit is het begin van een nachtmerrie en met mijn ogen dicht, denkend aan Thomas, kus ik Paul met mijn vochtige, hongerige lippen.

Wordt vervolgd.