Tobias Camman brengt kookboek voor foodsnobs uit: 'Mijn exen durfden niet voor me te koken'

Een eigen kookboek. Is dat iets waar je altijd al van droomde? 'Nee, niet in die zin. Ik ben ook niet op zoek gegaan naar een uitgever, maar Blossom Books vroeg me een jaar geleden of ik het wilde doen. Het eerste seizoen van De Fomo Show was toen pas net online gekomen en ik had een stuk minder volgers dan nu. Ik dacht: daar zit helemaal niemand op te wachten. Maar het was een gezellig gesprek en ik kreeg toch zin om het boek te gaan maken. Inmiddels ziet mijn leven er heel anders uit. Wat dat betreft is het goed gepland dat het boek nu uitkomt.' Lees ook: Pien laat het achterste van haar tong zien: een kookboekenreeks of een eigen kookshow? Sowieso leek je er 'opeens' te zijn. Hoe ben je eigenlijk begonnen met programma's maken? 'Ik deed altijd al iets achter de schermen, regie en art direction. Toen ging ik een keer met Daan (Boom, red.) mee naar Lowlands, wat hij filmde. Daarna hebben we een pilot voor YouTube gemaakt, waarin ik weer met hen meeging. Dit keer naar carnaval. Dat formatje heette De Verlosser. Later kwamen The Dean en De Fomo Show. Het is eigenlijk heel snel gegaan. Een snelkookpan, om in kooktermen te blijven.' Koken is voor jou theater, schrijf je in de inleiding van het boek. Wat bedoel je daar precies mee? 'Ik kook niet voor mezelf, want daar valt geen eer aan te behalen. Voor theater heb je publiek nodig. Als acteur ga je ook niet voor een lege zaal staan. Mijn keuken zit in het midden van mijn huis en ik ben op m'n gelukkigst als iedereen om die keuken heen staat en ik sta te koken. Dan vind ik het leuk om uit te pakken. Dat is voor mij een soort show en de gerechten zijn het toneelstuk. Maar ik sta niet elke dag in de keuken hoor. Als ik alleen eet, bestel ik of eet ik een simpele pasta.'  Hoe is die liefde voor koken ooit ontstaan? 'De liefde voor koken en goede ingrediënten heb ik denk ik van mijn moeder. Zij kookte nooit vanuit een pakje, al was ik het daar als kind nooit mee eens. Ik wilde dan Chicken Tonight en Aardappel Anders en dat soort smerigs, maar dat maakte ze niet. Toen ik 19 was, heb ik een tijdje in de keuken van een restaurant gewerkt, waar ik de basistechnieken heb geleerd. En vanaf het moment dat ik op mezelf ging wonen en er vrienden kwamen eten wilde ik indruk maken. Eigenlijk vergelijk ik alles wat ik doe met het beste op dat gebied, zo ook met koken. Ik weet niet hoe verstandig het is, maar dan vergelijk ik mijn eten met het eten van mijn favoriete restaurant. In het begin kwam ik natuurlijk niet eens in de buurt, maar ik doe mijn best.' Voer is een kookboek voor beginnende foodsnobs. Ook in de programma's die je maakt presenteer je jezelf graag als snob. In hoeverre is dat een rol? 'Haha, ik ben wel echt zo. Maar voor mij is snobisme kwaliteit kunnen herkennen. Het is niet zozeer dat ik van dure dingen hou. Moët champagne bijvoorbeeld, is heel duur, maar vind ik heel vies. Ik hou gewoon van hele mooie en lekkere dingen. Dat kan in design zijn, maar ook in eten. En daar ben ik heel snobistisch in, dat wordt ook steeds erger. Als je eenmaal begint, kun je namelijk niet meer terug naar het begin. Als je met hele goede tomaten een tomatensaus hebt gemaakt, dan heb je geen zin meer om met smakeloze dingen te werken.' Stel: je ontmoet de vrouw van je dromen, ze gaat voor je koken en ze serveert een simpele couscoussalade. Wat doe je? 'Dan ben ik gelijk weg, haha. Nee hoor, ik ben heel vergevingsgezind. Ik ben allang blij dat iemand voor me kookt. Mijn twee exen durfden niet voor me te koken, dat is wel een probleem. Dan sta je altijd zelf in de keuken. Ik vind het juist heerlijk als iemand voor me kookt, dus dan eet ik het met veel liefde op.' Als niet zij voor jou, maar jij voor haar zou koken. Welk recept uit dit boek zou je dan maken? 'De meeste recepten uit het boek heb ik al eens voor dates gemaakt. Als ik iemand bijzonder vind, dan kan ik zo twee à drie dagen in de keuken staan met het kooktheater. De bedoeling is dan dat ik indruk maak, maar het is ook makkelijk voor mij. Ongemakkelijke stiltes zijn niet meer ongemakkelijk als je aan het koken bent. Dan ben ik gewoon een ui aan het snijden. Heel tactisch eigenlijk. Ik heb het ook wel eens voor een eerste date gedaan, maar dan moet ik iemand wel heel bijzonder vinden. Bij twijfel eerst een wijntje.' Benieuwd geworden naar Tobias' boek? Je vindt Voer hier.