Perspraat: 'De gynaecoloog die de knip zette, heet ironisch genoeg Dr. Prick'

Natuurlijk ben je blij dat je zwanger bent, maar dat kind moet er ook een keer uit. En daar gaat heel wat gepuf, gesteun en gepers aan vooraf. Elke week vertelt een vrouw in Perspraat over haar bevalling. Dus ook over de schade daar beneden, de meevallers en favoriete scheldwoorden. Deze week duiken we de bevalkamer in met Rebecca.

Naam: Rebecca Leeftijd: 33 jaar Waar ben je bevallen: ziekenhuis Wanneer: augustus 2019, juli 2022 en juli 2024 Van wie: twee zoons en een dochter Hoeveelste kind: de eerste Aantal hechtingen: geen idee, het waren er veel

Hoelang duurde de bevalling inclusief weeën? 'Twaalf uur. De weeën waren niet fijn, maar niet ondraaglijk. Ik heb vooral veel last gehad van de knip en de hechtingen. De gynaecoloog die de knip zette, heet ironisch genoeg Dr. Prick.'

Lees ook: Perspraat: 'Bij de tweede kreeg ik wéér dezelfde gehaaste verpleegster'

Wat had je liever voor de bevalling willen weten? 'Dat je niet kan eten, ik had onwijs veel honger. Toen ik een banaantje eiste, waarschuwde een zuster al dat het waarschijnlijk niet te eten was. Ik wilde het toch hebben, maar ze had gelijk.'

Wat schreeuwde je tijdens de bevalling? 'Er was een zuster die vond dat mijn man moest eten. Mijn man had beide handen nodig om mijn weeën weg te masseren, maar toen een vlugge zuster met een bord eten aankwam, verlegde hij zijn focus op een bord spaghetti. Ik dacht alleen maar: hoe haalt die zuster het in haar hoofd om hem eten aan te bieden wanneer ik midden in mijn persweeën zit. Ik heb tussen de weeën door geroepen dat hij vier happen de tijd had om het op te eten en het bord te verstoppen in de badkamer, ver van mij vandaan. Ik begreep niet waarom hij zo'n honger had. Het was zes uur en onze zoon is rond acht uur geboren. Aan de Spaanse kust tijdens vakantie eten we zelfs nog later… '

Werd de bevalling vastgelegd? 'Ja, door een zuster. Leuke kiekjes om te hebben, maar niet toonbaar aan de buitenwereld.'

Wie kon jij wel schieten? 'De dame die moest leren hechten down there. Verder vond ik de gynaecoloog pittig tijdens de bevalling. Ik had ruim twee uur persweeën en het lukte maar niet. Toen dr. Prick binnenkwam, is onze zoon na een knip en wat duidelijke aanwijzingen binnen een kwartier geboren. Mijn lichaam was niet meer van mij, maar onder haar leiding. Onze zoon werd direct naar een andere kamer gebracht, omdat hij lastig op gang kwam.

Na de bevalling voelde ik me heel slecht. Ik wist niet waar dat vandaan kwam tot mijn zoon eenmaal naast me op de weegschaal werd gelegd. Hij bleek negen pond te wegen.'

Wat is je 100 procent meegevallen aan de bevalling? 'De ruggenprik. Als het zetten goed gaat - en dat gaat het negen van de tien keer - voel je er vrij weinig van.'

Welk item was overbodig in je vluchtkoffer? 'Ontbijtboek. Had mijn man daar maar voor gekozen in plaats van die spaghetti.'

Waar had je trek in na de bevalling? 'Ik had mega honger, en at gelijk vier boterhammen met kaas toen de beer van ruim negen pond was geboren.'

Lees ook: Perspraat: 'Hij wil geen vierde, omdat we dan een andere auto moeten kopen'

Hoe was het gesteld met je lichaam na de bevalling? 'Slecht, heel slecht. Ik heb weken last gehad van de wond en nog jaren van het litteken. Ik voelde al tijdens de zwangerschap dat onze zoon te groot was. De verloskundige zei toen nog: 'Je lichaam is als een elastiekje. Als je baby te zwaar wordt, is je vlies een elastiekje dat vanzelf knapt.' Toevallig moest zij ook mijn vliezen doorprikken, en toen zei ze gelijk: 'Met jouw vliezen kan je de oorlog winnen.'

Achteraf had ik dus toch gelijk. Dr. Prick was met een reden pittig in de communicatie: de bevalling had geen minuut langer moeten duren. Gelukkig was onze zoon snel en goed hersteld. We hebben uiteindelijk drie dagen in het ziekenhuis doorgebracht.'

Hoe verliep de eerste keer na de bevalling? 'Door de wond duurde dat wel even, ik denk een maand of twee. Ik vond de eerste keer doodeng.'

Eens maar nooit weer of kom maar door met de volgende? 'Kom maar door met de volgende. Ik heb hierna nog twee knappe baby's gehad. Het was hectisch, maar mijn collega zei ooit dat het breken van een been onprettiger is omdat je daar zes weken ongemak van hebt. Dat is wel een mooie metafoor. Het is één dag naar en het herstel is ook oncomfortabel - vooral bij deze bevalling - maar ik heb er absoluut geen trauma's aan over gehouden. Ik heb onlangs met de aanloop van mijn laatste bevalling een goed gesprek gehad met Dr. Prick. Ze legde uit waarom ze zo vlot moest handelen, omdat onze zoon het al benauwd had. Het evalueren van de bevalling gaf erkenning en begrip.'

Wil jij ook jouw bevallingsverhaal delen? Vinden we leuk, klik hier om mee te doen aan Perspraat.