'Jij, een baby? Wat een slecht idee!' Vijf moeders vertellen in &C's OhBaby! special hoe het voelt wanneer je als tiener, bijna-vijftiger of als iemand zonder handen kiest voor een kind, en iedereen daar wat van vindt. Coco Matthijssen kreeg op haar 48ste zoon Elvis via embryodonatie. Veel te oud, ze had zijn oma kunnen zijn, werd er gefluisterd om haar heen.

Coco (56): 'Ik heb tien jaar lang alles geprobeerd om zwanger te worden en blijven. Toen het via de natuurlijke weg niet lukte, heb ik met mijn toenmalige partner ivf-behandelingen in Nederland gedaan. Vervolgens zijn we naar België en Italië uitgeweken en naar Denemarken gegaan op zoek naar een zaaddonor. Ik raakte soms wel zwanger, maar die zwangerschappen eindigden altijd in miskramen. In totaal heb ik zo'n honderdduizend euro uitgegeven aan mijn pogingen om moeder te worden. Maar het had ook een miljoen kunnen zijn als ik het geld had gehad. 

Ik merkte dat mensen om me heen het niet altijd begrepen. 'Waarom stop je niet met al die ivf-pogingen?' vroegen ze als het weer eens niet gelukt was. Dat heb ik zelf ook weleens overwogen. Dan dacht ik heel even dat het misschien inderdaad niet voor mij was weggelegd. Maar na een week was ik meestal alweer aan het zoeken naar nieuwe mogelijkheden. Ik heb ook meer dan eens te horen gekregen: 'Waarom neem je niet gewoon een hond?' Alsof je dat kunt vergelijken met een kind. Ik heb het mensen overigens nooit kwalijk genomen dat ze een mening hadden. Als je zelf niet ervaart hoe lastig het is wanneer het niet lukt om je kinderwens te vervullen, kun je het ook niet echt begrijpen. 

Ik was uiteindelijk 48 toen ik Elvis kreeg. Via een Spaanse kliniek lukte het me om zwanger te raken door middel van embryodonatie, dan krijg je zowel het eitje als het zaadje van anonieme donoren. Ik heb wel opmerkingen gekregen als: 'Hoe kun je het een kind aandoen dat het niet weet wie zijn vader en moeder zijn?' En dan denk ik: ík ben zijn moeder, hij heeft in mijn buik gezeten en dat klinische traject vergeet je zodra  je je kindje in je armen houdt. Zijn vader, met wie ik sinds Elvis' derde niet meer samen ben, speelt ook nog een grote rol in zijn leven. Het belangrijkste is dat een kind liefde ontvangt, en dat krijgt hij bij ons in overvloed. 

Lees ook: Tara werd single- en tienermoeder: 'Laat het weghalen,' zeiden ze, 'je gaat het toch niet redden'

Ook mijn leeftijd was een ding waar mensen iets van vonden. 'Straks denken ze dat je zijn oma bent,' kreeg ik dan te horen. Ja, ik ben ouder dan de gemiddelde moeder, maar dat heeft ook zo z'n voordelen. Juist door mijn leeftijd wist ik heel goed waar ik aan begon en heb ik lang naar het moederschap toe kunnen werken. Als je jong moeder wordt, kun je eerder van je vrijheid genieten. Maar ik heb niet het gevoel dat Elvis dat in de weg staat. Bovendien, als hij straks achttien is, heb ik de pensioenleeftijd bereikt en kan ik alsnog mijn vrijheid pakken en gaan reizen.

Waarom zou je als vrouw te oud zijn voor een baby als je vijftig bent? Mannen krijgen nooit commentaar als ze dan nog aan een tweede of derde leg beginnen, maar bij ons vrouwen hebben mensen meteen hun mening klaar. Ik ben nu 56, maar ik voel me nog dertig. Tuurlijk heb ik wat meer rimpels dan de gemiddelde moeder, maar juist voor mijn zoon moet ik jong blijven, dus ik ben veel gezonder gaan leven sinds hij er is.

Mijn ervaringen en expertise gebruik ik nu in mijn werk als vruchtbaarheidscoach. Ik help andere vrouwen die proberen om hun kinderwens te vervullen of om die los te laten. Ik heb alle stappen doorlopen en weet precies wat voor opmerkingen je kunt verwachten als je niet op de gangbare manier een kindje krijgt. Hopelijk kan ik anderen hiermee inspireren, want niemand bepaalt of jij wel of niet geschikt bent om moeder te worden!'

Benieuwd naar de verhalen van de andere moeders? Je vindt ze in &C's nieuwste Oh Baby special die nu in de winkels ligt, of bestel 'm online: