'Jij, een baby? Wat een slecht idee!' Vijf moeders vertellen in &C's OhBaby! special hoe het voelt wanneer je als tiener, bijna-vijftiger of als iemand zonder handen kiest voor een kind, en iedereen daar wat van vindt. Toen Saskia de Jong zwanger raakte van haar zesde kindje, vond iedereen daar wat van. Haar vader sprak ze zelfs negen maanden lang niet.

Saskia (44): 'Ik heb altijd gedroomd van een groot gezin, maar dit wilde eerst niet lukken, dus mijn man Bertus en ik hebben allerlei trajecten gevolgd in de hoop dat ik zwanger zou raken. De gynaecoloog zei tegen ons: 'De kans dat je de loterij wint, is groter.' Op een gegeven moment was ik het hele medische traject zo zat dat we zijn gestopt. Ik weet niet wat er toen gebeurd is, maar binnen een maand was ik zwanger van onze oudste dochter. We zagen het als een wonder en ik gebruikte geen anticonceptie meer, want hoe groot was nu de kans dat dit nog eens zou gebeuren? 

Nou, binnen tien maanden was ik opnieuw zwanger en tien maanden na de tweede raakte ik in verwachting van de derde. Ik ben daarna wel even aan de pil gegaan, want blijkbaar kon ik wél op de natuurlijke manier kinderen krijgen. Uiteindelijk zijn we na een paar jaar toch voor dat vierde en ook vijfde kindje gegaan. Mijn man vond het toen wel goed, maar ik vond zes kinderen ook mooi. Hij zei: 'Weet je wat, als de vijfde naar school is, drinken we een kop koffie en hebben we het erover.' Hij dacht dat het daarmee wel klaar zou zijn, maar toen we haar die eerste schooldag weg hadden gebracht, heb ik gezegd: 'Nou, koffie dan maar? Want we hebben nog iets om over te praten.' We besloten het nog één maand te proberen, en toen raakte ik meteen zwanger van onze jongste zoon. 

Bij de eerste ga je nog op de bank zitten om het te vertellen, maar dit keer hadden we de echo geprint op fotopapier en met een kaart naar mijn vader gestuurd, die verder weg woonde. Mijn broer had net zijn toenmalige vriendin ten huwelijk gevraagd, dus we wilden niet weer alle aandacht naar ons toe trekken. In eerste instantie reageerde mijn vader helemaal niet en toen ik ernaar vroeg, bleek hij des duivels. We hadden het zeker niet durven vertellen, omdat hij het er niet mee eens zou zijn. Het was niet goed voor de natuur. En hoe moest dat nou met mijn carrière, en financieel gezien? 

Lees ook: Esmeralda had een kinderwens, maar kreeg zeven miskramen: 'Mensen zeiden: 'Het is je eigen schuld dat het misgaat''

Ik dacht: we zijn al een groot gezin, dus die zesde kunnen we er echt wel bij hebben. Bovendien was ik een grote meid, zijn toestemming had ik helemaal niet nodig om een zesde kindje te krijgen. Ik wilde gewoon genieten van mijn zwangerschap, waar bemoeide hij zich mee? Negen maanden lang hadden we geen contact, maar toen mijn vader de baby eenmaal zag, vond hij het alsnog fantastisch. We hebben het er eigenlijk nooit meer over gehad, maar het heeft natuurlijk wel iets gedaan met onze relatie.

Mijn vader was trouwens niet de enige die er wat van vond. Ook mensen in mijn omgeving, zélfs onbekenden, voelden de vrijheid om te oordelen. Een vrouw bij de huisarts zei: 'Een zesde? Maar mevrouw, dat hoeft toch helemaal niet meer tegenwoordig?' Mensen dachten dat wij vanwege ons geloof niet aan anticonceptie doen. En als we met het gezin op straat liepen, begonnen wildvreemden gewoon met hun vinger de kinderen te tellen. De meest gestelde vraag was: 'Zijn ze allemaal van dezelfde man?’

En nog steeds denken mensen dat we een samengesteld gezin zijn. Nee, het is onze eigen keuze geweest om zes kinderen te krijgen en we zijn er hartstikke gelukkig mee. Dat ik eerst dacht kinderloos te blijven en nu een gezin van zes heb, is pure rijkdom!'

Benieuwd naar de verhalen van de andere moeders? Je vindt ze in &C's nieuwste Oh Baby special die nu in de winkels ligt, of bestel 'm online: