Wat je partner ook zegt, katten vinden het dus wél leuk als je met een babystemmetje praat

Al kun je er nog zo hard door cringen, met een (te) hoog stemmetje 'kom hier lief poesje, ach schatje, wat een knappie ben jij, wil je eten?' zeggen, werkt gewoon. Het is nu zelfs wetenschappelijk bewezen. Zelfs je kat kan vanaf nu niet meer doen alsof-ie er een hekel aan heeft.

Ik miauw van jou Onderzoeker Charlotte de Mouzon van de Paris Nanterre Universiteit bestudeerde het gedrag van zestien katten met een leeftijd tussen acht maanden en twee jaar oud. Ze speelde daarbij in een vertrouwde omgeving, waar de eigenaar bij was, audio-opnames af van zowel de katteneigenaren als zestien vreemden. Op die opnames klonken de stemmen van deze mensen, zowel in een normale gesprekstoon, als het bekende hoge - en haast zangachtige - babystemmetje. 'Wil je spelen?' Of 'Wil je een snoepje?' De mate waarop de katten op de stemmen reageerden, gaf De Mouzon een cijfer tussen 0 (geen reactie) en 20 (de kat reageert heel erg).

Lees ook: Lekker is dat: honden kunnen hun baasjes keihard veroordelen

Op de stemmen van vreemden reageerden de katten totaal niet. (We zijn niet verrast). Ook als vreemden een babystem opzetten, kwam er geen reactie van de katten. Bij het horen van de stem van hun baasje op normale toon reageerden de katten wel, met een gemiddelde score van 13, maar na de derde opname waren ze hun interesse alweer verloren en zakte de score naar 4. Maar als ze de babystem van hun baasje hoorden, schoot de reactie bij tien van de zestien katten omhoog, tot een gemiddelde score van 14. Ze bewogen hun staart licht, en bewogen hun hoofd en oren. 'De katten reageerden niet met communicatief gedrag (zoals miauwen en de staart bewegen), maar met oriënterend gedrag (het bewegen van oren en hoofd),' aldus auteurs van de studie. Katten zullen dus - jammer genoeg - niet gelijk terug willen communiceren bij het horen van jouw babystem, maar willen vooral weten wat je aan het doen bent.

Dat katten ons prima begrijpen, maar ons bewust negeren, bleek eerder al uit Frans onderzoek. 'We dachten heel lang dat katten erg zelfstandige wezens waren, die alleen interesse in mensen hebben voor eten en onderdak,' vertelt De Mouzon. 'Maar het resultaat uit dit onderzoek, dat ze specifiek op hun baasje reageren en niet zomaar iemand die ze toespreekt, ondersteunt de gedachte dat ze gehecht zijn aan hun eigenaar. Dit is hét bewijs om mensen aan te moedigen om katten te zien als gevoelige en communicatieve individuen.'

Schaam je niet De volgende keer dat je kat je negeert, weet je dus dat-ie je echt wel heeft gehoord. Maar vinden katten de babystem wel leuk? De Mouzon stelt van wel. Dat een kat anders spint bij een aai dan als het honger heeft, laat volgens haar zien dat een kat best bewust is van zijn relatie tot zijn baasje, en de communicatie die hierbij komt kijken. Da's een niveau waar je ex trouwens nog wat van kan leren. 'Het feit dat katten, wanneer hun eigenaren hen specifiek aanspreken, in ruil daarvoor een grotere reactie vertonen, voegt een nieuwe dimensie toe aan eerdere overwegingen van deze wederkerige relatie.'

Volgens Roger Tabor, bioloog en auteur van het boek 100 Ways to Understand Your Cat, vindt de uitkomst van de studie niet verrassend, aangezien katten bewust nadenken over welke informatie belangrijk is of niet. Jij die op een normale toon zegt: 'Ga eens aan de kant'? Niet boeiend. Maar hoort-ie jouw babystem zeggen: 'Wil je een koekje?'? Ja. Heel belangrijk. 'Ik weet zeker dat mensen heel vaak niet horen wat hun eigen partner zegt, omdat ze zich focussen op iets wat op dat moment belangrijker is,' legt Tabor uit.

Lees ook: Met je kat lullen, maar dan écht: deze kattenfluisteraar onderscheidt 7 klanken

Als je graag een babystem gebruikt voor je kat, hoef je je volgens De Mouzon echt niet te schamen, al schaamt je partner zich nog zo. 'Ik praat ook tegen mijn katten (Mila en Shere Khan) alsof ze kinderen zijn, en ze reageren ook. Mensen zijn misschien verlegen om dit toe te geven, maar ik denk dat het juist kan helpen om de band tussen katten en hun eigenaren te versterken. Ze begrijpen dat we ze aandacht geven.'