Frank (60): 'Ik was vijftien toen ik voor het eerst uitging, in Cartouch in Utrecht. Deze discotheek was ingericht naar voorbeeld van het legendarische Studio 54 in New York, met spiegels, neonlichten en een glanzende, witte bar. Daar op de dansvloer begon mijn interesse in de elektronische muziek, maar het waren andere tijden. Tegenwoordig kent vrijwel iedereen wel iemand die dj is, maar in de jaren tachtig was dat helemaal niet aan de orde. Ik kocht wel veel vinyl, maar het idee dat ik ook op professioneel vlak iets met muziek zou kunnen doen, kwam niet in me op.

In de jaren die volgden, raakte ik mijn passie voor muziek een beetje kwijt. Ik kreeg een gezin en een serieuze baan als verkoper van advertenties binnen een groot bedrijf. Maar toen ik vijftien jaar geleden mijn huidige vrouw ontmoette, herontdekte ik mijn liefde voor muziek. Samen zijn we de wereld van clubs en festivals ingedoken en toen we besloten te trouwen, vroegen we de resident-dj van onze favoriete beachclub om op onze bruiloft te draaien. Op het feest keek ik naar hem en zei ik tegen mijn vrouw: ooit ga ik dat ook doen.

Het heeft nog een paar jaar geduurd voor ik de stap waagde, maar op mijn vijftigste merkte ik dat mijn werk niet langer bij me paste en besloot ik ontslag te nemen. Ik schreef me in voor lessen bij de Dutch DJ Academy in Utrecht. Niet eens zozeer met een vastomlijnd plan, maar ik bouwde al snel een netwerk op van mensen die me aan gigs hielpen. Zo ben ik erin gerold. Nu draai ik wekelijks, maar ik kan er niet van rondkomen. Daarom werk ik ook twintig uur in de week als pakketbezorger bij PostNL. Het is voor mij de perfecte combi, want onderweg kan ik veel muziek luisteren en verzamelen.

Ik raak in clubs regelmatig in gesprek met jonge gasten die het tof vinden wat ik doe. Vaak zeg ik dat je om dj te worden twee dingen nodig hebt: een goed gevoel voor muziek en een beetje technisch inzicht. Het zal je verbazen hoe vaak ik een opmerking krijg in de trant van: 'Ik zou wel willen, maar daar ben ik nu al te oud voor.' En dan ben ik vaak minstens twee keer zo oud als zij.

Als het op dj'en aankomt, bestaat sterk het idee dat je er jong mee moet beginnen. Maar ik geloof daar niet in. Het is nooit te laat om te beginnen met iets wat je passie is. Of je nou vijftien, vijfendertig of vijftig jaar bent. Wat het dj'en betreft, is het misschien zelfs wel beter als je iets ouder bent. Verleidingen als drank en drugs en de 'lasten' van dit vak, zoals onregelmatige werktijden en stress, hebben minder vat op mij dan op een jongen van twintig. Maar van de lusten geniet ik volop. Heerlijk om zo veel vrijheid te hebben en elke dag bezig te zijn met muziek.

Toen ik begon met draaien, was het mijn droom om ooit in de Recycle Lounge te staan, een kleine club in Amsterdam waar mijn vrienden en ik graag komen. Nu draai ik daar regelmatig en sta ik achter dezelfde draaitafel als mijn muzikale helden DJ Dimitri en Jaydee. Ik verdien misschien minder dan ik vroeger deed, maar wat ik ervoor terugkrijg, is onbetaalbaar.'

Benieuwd naar de verhalen van de andere laatbloeiers? Je leest het hele verhaal in &C's aprilnummer die nu in de winkels ligt, of haal 'm vast hier: