Jesper (38): 'Ik ben een eerlijk persoon. Dat ik tegen mijn baas heb gelogen, heeft me jarenlang dwarsgezeten. Niet alleen omdat ik hem mag. Ook omdat ik geloof dat het liegen voor onzekerheid heeft gezorgd. Ik wist dat ik goed was in mijn werk en toch ging ik aan mezelf twijfelen als ik een fout maakte. Ben ik wel legit? Toch heb ik geen spijt van mijn leugentje om bestwil. Het heeft mijn carrièrepad veranderd. 

Ik werkte in een callcenter toen ik de vacature zag voor planner op het Media Park. Meteen wist ik dat ik wilde solliciteren. Als kind was ik al veel bezig met televisie. Ik was fan van Bart de Graaff en ik was altijd video's aan het opnemen en editen. Het leek me geweldig daar ooit iets mee te doen. Deze functie zag ik als een manier om een voet tussen de deur te krijgen in de mediawereld. Het probleem? Ik was gestopt met mijn studie en had geen papiertje, terwijl een hbo-diploma voor deze baan een vereiste was.

Inholland, de school waar ik op zat, raakte tijdens mijn studietijd in opspraak vanwege de slechte onderwijskwaliteit en het te makkelijk verstrekken van diploma's. Als gevolg daarvan werd er een externe partij ingeschakeld om mijn scriptie te beoordelen. Na een jaar zwoegen kreeg ik de mededeling dat ik mijn scriptie moest herschrijven. Ik werkte op dat moment al fulltime en zag het niet zitten om opnieuw te beginnen. In plaats daarvan schreef ik me uit.

Lees ook: René (80) houdt geheim dat hij op mannen valt: 'Mijn vrouw wist dit, al spraken we er niet over'

De torenhoge schuld bij DUO nam ik op de koop toe. Om kans te maken op de baan zette ik de studie wel op mijn cv. Ik wist dat er tijdens het sollicitatiegesprek vragen over konden komen. Ik kan goed praten en nam me voor om er een beetje omheen te lullen als dat zou gebeuren. Uiteindelijk bleek dat niet eens nodig. Toen werd gevraagd wanneer ik mijn studie had afgerond, noemde ik simpelweg de datum waarop ik mij had uitgeschreven. Niet veel later werd ik gebeld: ik had de baan.

Ik heb uiteindelijk zes jaar in die functie gewerkt. Als planner zag ik de callsheets van allerlei programma's: van NOS Studio Sport tot Heel Holland bakt. Ik leerde over camera's en geluid, over welke materialen er allemaal zijn en hoe die werken en wat er allemaal nodig is om een televisieproductie van de grond te krijgen. Toen mijn werk tijdens de coronacrisis voor een groot deel stilviel, werd ik benaderd door een oud-studiegenoot die een online marketingkantoor had. Hij vroeg me of ik een promotievideo voor hem kon maken. Hij werd uiteindelijk de eerste klant van mijn eigen bedrijf. 

Inmiddels is mijn bedrijf zo gegroeid dat ik zelf in de positie ben om mensen aan te nemen. Ironisch genoeg vraag ik in sollicitatiegesprekken altijd naar iemands studie én diploma. Ook al heb ik het zelf nooit gehaald, ik geloof wel dat een papiertje belangrijk is. Het toont aan dat je de basiskennis hebt die nodig is om een baan uit te oefenen. Met mijn vorige baas ben ik nog altijd goed. Ik heb vaak op het punt gestaan om op te biechten dat ik destijds niet helemaal eerlijk ben geweest. Misschien dat ik het ooit nog eens doe.' Benieuwd naar meer verhalen van mensen die een groot geheim met zich meedragen? Je vindt ze in &C's augustusnummer 'Grote geheimen' dat nu in de winkels ligt.