Tindertrauma: Davy's date eindigde in tranen op de eerste hulp

Davy (32): 'Een aantal jaar geleden startte ik als ICT'er bij een groot bedrijf in Den Bosch. Ik was destijds 25 jaar, pas single en zenuwachtig om aan de slag te gaan bij mijn eerste echte baan. Gelukkig had ik gelijk een goede klik met het team en had ik het enorm naar mijn zin. Na anderhalve week kwam een van de receptionistes, Sonja, naar mij toe met een twinkeling in haar ogen. Ze zei dat ze mij een leuke, spontane jongen vond en dat ik een perfecte match zou zijn voor haar zoon Felix. 

Ze liet meteen een foto zien, maar het was duidelijk dat hij op de foto nog een tiener was, een jaar of 19. Sonja voegde haastig toe dat hij 23 jaar was en er inmiddels anders uit zag. Ondanks haar enthousiasme voelde ik geen vonk. Daar stond ik dan, net nieuw op mijn werk, en het laatste wat ik wilde was een slechte indruk maken door haar zoon af te wijzen. Dus wat doe je dan? Nou, ik koos voor de diplomatieke route. Ik loog dat ik onder de indruk was van Felix' uitstraling. 'Hij ziet er aantrekkelijk uit,' zei ik met een geforceerde glimlach. Ik zou nu nooit meer zo'n leugentje om bestwil gebruiken, maar op dat moment leek het de meest tactvolle optie. Sonja was door het dolle heen en nog voordat ik het goed en wel besefte, stuurde ik hem onder haar toeziend oog een berichtje.

Lees ook: Tindertrauma: Mandy's date vond haar wel geschikt als escort

Ongeveer een week later was het zover: onze eerste date. Ik was vanwege de zenuwen veel te vroeg gearriveerd. Verschillende stellen en vriendengroepen druppelden binnen, gevolgd door een aantrekkelijke bruinharige jongen. Met mijn ogen gefixeerd op de deur schrok ik toen ik ineens van achteren werd aangesproken: 'Sorry, ben jij Davy?' Ik draaide me om. Daar stond hij, de jongen met de bruine haren, nu voor mij. Zijn groene ogen keken me vriendelijk aan en hij had een gezicht vol sproeten die me bij binnenkomst nog niet eens waren opgevallen. Toen viel het kwartje. Dit was Felix. Sonja had niet overdreven; haar zoon was inderdaad veranderd in een knappe jongeman. Met een blozend gezicht stelde ik mezelf voor. Felix nam plaats tegenover mij en het gesprek liep gelijk vlot. Hij was nog steeds student, maar we ontdekten al snel dat we verrassend veel gemeen hadden.

Nadat we flink aangeschoten waren van de hoeveelheid cocktails die we hadden gedronken, besloten we onze date ergens anders voort te zetten. Grinnikend als twee schooljongens, kwamen we aan bij zijn studentenhuis. Hij opende de deur voor me, en ik volgde hem naar binnen, waar ik meteen werd overvallen door de doordringende bierlucht. Je hoorde hoe mijn schoenen bleven plakken aan de vloer bij elke stap, en ik zag muizenvallen staan op de trap. Het was een echt typisch studentenhuis; zo'n exemplaar had ik al enige tijd niet meer gezien, maar ik vond Felix echt aantrekkelijk, dus ik wilde niet klagen. 

Het moment dat Felix de deur van zijn slaapkamer dicht deed en ik zijn warme lippen op mijn huid voelde, vergat ik alles. Ik pakte hem vast en nam hem mee richting zijn onopgemaakte tweepersoonsbed. Aangekomen bij het bed hield ik het niet meer. Ik duwde hem achterover, klaar om achter hem aan te springen toen er een oorverdovende klap klonk. Daarna hoorde ik Felix schreeuwen en wist ik meteen dat het foute boel was. Het bed was overduidelijk doorgezakt door Felix' gewicht na die val, en hij had het gros van de klap opgevangen met zijn rug. Er volgde een reeks scheldwoorden, waarna ik hem overeind wilde helpen, maar dat leidde alleen maar tot harder geschreeuw en gehuil. Ik wilde hem vragen wat ik moest doen, maar hij lag daar maar kermend van de pijn. Het enige wat ik kon bedenken was Sonja bellen. Het was een uur of twee 's nachts, dus natuurlijk was zij niet wakker. Meerdere keren probeerde ik mijn collega te bereiken zonder resultaat. Felix bleef maar huilen en was niet aanspreekbaar, maar omdat hij zoveel pijn leek te hebben en ik me steeds meer zorgen maakte, heb ik hem uiteindelijk - vraag me niet hoe - in mijn auto gezet. In het holst van de nacht ben ik met mijn halfdronken kop naar de eerste hulp gereden. Heel onverantwoordelijk, ik weet het. 

Lees ook: Tindertrauma: de Bassie en Adriaan-fetisj van Tim

Aangekomen bij de eerste hulp rende ik naar de receptie om uit te leggen wat er was gebeurd. Zelf kreeg ik Felix niet uit de auto getild, dus kwamen twee verpleegkundigen hem met een brancard halen. Terwijl hij naar binnen werd gereden, parkeerde ik de auto. Toen ik terugkwam, was hij al meegenomen. In de wachtkamer zag ik ineens dat ik drie gemiste oproepen had van mijn collega. Vlug belde ik haar terug. Sonja was helemaal in paniek: 'Ik zag dat je me negen keer had gebeld, is alles wel goed?' Ik legde de situatie aan haar uit en twintig minuten later kwam ze ook aan op de eerste hulp. Moe van alle adrenaline werd ik al gauw naar huis gestuurd. Zij zou het vanaf hier overnemen.

Achteraf bleek dat Felix door de abrupte klap op zijn onderrug waarschijnlijk wat spieren had gekneusd, wat in principe niet heel ernstig was, maar in zijn geval wel pijnlijk. Daarna ben ik nog een keer bij hem uitgenodigd met de belofte op een gloednieuw, stevig bed. We hebben nog wel even gedate, maar het is nooit echt iets geworden. Met Sonja werk ik inmiddels al zes jaar, en we kunnen er vandaag de dag, terugkijkend, vooral heel erg om lachen.'