In &C's maartnummer vertelt Sarah hoe ze op haar tweeëntwintigste het contact met haar vader verbrak, en hem pas op zijn sterfbed weer sprak. 'Hij was gevlucht uit Sierra Leone en had een groot oorlogstrauma, wat zich uitte in schizofrenie en heel veel blowen. Ik ken mijn vader niet anders dan stoned.' Hij was er niet als vader, wat als kind erg ingewikkeld was. 'Wat erg voor jou, dacht ik, want je bent fucking beschadigd. Maar wat erg voor mij dat je door je onvermogen geen vader voor mij kan zijn. Het is nog steeds een struggle, ook nu hij er niet meer is.'

Vader-dochter relatie hersteld Toen haar vader ongeneeslijk ziek werd en hard achteruit ging, nam haar halfbroertje contact met haar op: 'Mijn broertje belde me: 'Ik weet dat jullie geen contact meer hebben, maar je gaat spijt hebben als je hem niet meer ziet.' Ik was er binnen een uur.' In die laatste gesprekken met haar vader heeft ze gehoord wat ze altijd al wilde horen. 'Hij zei dat hij het verkeerd heeft aangepakt en dat het zijn onvermogen was. En dat hij van me hield. Het is treurig eigenlijk, dat voor een verzoening de dood moet komen.'

Lees ook: Roxeanne Hazes had anderhalf jaar lang een depressie: 'Ik ben altijd al een beetje een verloren meisje geweest'

Prestatiedruk Toch heeft deze moeilijke relatie Sarah gemaakt tot wie ze nu is. 'Ik weet niet of ik wel acteur was geworden als dit niet allemaal gebeurd was. Spelen en ontsnappen aan de realiteit was en is mijn uitlaatklep. Als alles tranquilo en geweldig was geweest, had ik daar misschien minder behoefte aan gehad.' Wat betreft haar acteerwerk is Sarah een echte workaholic. De prestatiedruk blijft hoog. 'Vroeger voelde ik die continu, dan wilde ik bewijzen dat ik als Brabantse, zwarte, dikke vrouw ook talent heb. Tegenwoordig heb ik het alleen op nieuwe sets.'

Brabants hart Sarah groeide op in Oisterwijk, een dorp vlakbij Tilburg. 'Ik kom uit een heel witte, no-nonsense Brabantse familie. Het zijn mensen die snel tevreden zijn: lekker bij elkaar in de buurt wonen, koffiedrinken, samen eten en dan is het goed.' Op haar zeventiende verhuisde ze naar Amsterdam, om haar acteerdromen achterna te gaan. Dat was een flinke cultuurshock: 'Ik snapte Amsterdam niet. Hoe ver alles van elkaar vandaan was, hoe metro's werkten en wat mensen hier aten. Mijn moeder en ik aten altijd aardappels, vlees en groenten, gingen de mensen hier ineens avocado op hun ei doen. Ik dacht: what the fuck is een avocado? Er ging een wereld voor me open.'

Tegenwoordig gaat Sarahs carrière als een malle, en brengt ze binnenkort zelfs haar eerste album uit. Benieuwd naar haar plannen? En de rest van het interview? Ren dan vliegensvlug naar de winkel voor &C's maartnummer 'Is de carrièreladder stuk?', of bestel 'm gewoon hier.