We gaan samen een serie opnemen, voor Videoland. Gebaseerd op gebeurtenissen en situaties die we echt hebben meegemaakt. 'Helaas, want het zijn voornamelijk gênante situaties.'

En scènes waarin we laten zien wat we eigenlijk hadden willen doen of zeggen toen we daar met onze bek vol tanden stonden. 'Mensen vergeten bijvoorbeeld altijd mijn naam. Ze noemen me Tine of Martine. Of ze herkennen mijn gezicht niet en lopen me straal voorbij. Ik vind het wel lekker dat ik een beetje in de luwte blijf, laat mij maar in een hoekje observeren, maar het zijn natuurlijk wel leuke situaties om uit te putten.' Net als de keren dat we nog geen 'nee' durfden te zeggen tegen klussen. 'Ik denk dat tachtig – misschien wel negentig – procent van mijn carrière bestaat uit dingen die een ander niet kon of wilde doen. Soms moet je ook gewoon je huur betalen. Zeker in het begin werkt het gewoon zo.'

Bij RTL krijg ik iedere maand geld, want ik heb een vast contract bij hen. In het begin zat ik daardoor soms in een squeeze: shit, ik wil het niet, maar mag geen nee zeggen, want ik krijg er heel veel voor betaald. Dus dan zei ik maar ja en stond ik vervolgens ergens heel erg te balen van mezelf. 'Maar het is ook goed om te leren wat je niet leuk vindt. Als je niet valt, leer je ook niks. Als je denkt: dit is niks voor mij, heb je de ambitie om verder te gaan, iets anders te doen. Het is ook gewoon een zoektocht.'

Een adventskalender: soms trek je een vakje open en ben je blij verrast, en soms denk je: ai, jammer. Heb jij je ook weleens geschaamd voor je werk? 'Nee, in mijn werk heb ik weinig schaamte. Ik heb me wel lang geschaamd voor waar ik vandaan kom. Ik had best een wiebelige ondergrond als kind. Mijn ouders waren tieners toen ze mij kregen. Ze konden niet voor me zorgen, daardoor ben ik opgegroeid bij mijn opa en oma. Het was allemaal niet zo stabiel. Maar daardoor kan ik wel heel goed mensen lezen. Ik weet meteen of iemand te vertrouwen is, of een situatie veilig is. Of ik voorzichtig moet zijn en iets meer afstand moet houden. En ik ben er denk ik ook een enorm positieve knakker van geworden, omdat ik weet: het kan altijd erger.'

Ja, dat herken ik ook wel bij Marco. Zijn basis was ook iets wiebeliger en hij is ook zo'n positivo. Ik heb juist een heel solide, liefdevolle basis, maar ben daardoor ook gewend dat het goed gaat en ga sneller 'godverren' als dat niet zo is. 'Vincent, mijn man, heeft dat ook. Tuurlijk hadden zijn ouders ook weleens ruzie. Maar er waren geen geldzorgen of geweld, er waren een vader en moeder. Dat levert ook een heel stabiele bodem in jezelf op. Ik vind jou soms heel onverschrokken.'

Ik spring in een zwembad en bedenk me dan pas dat ik niet kan zwemmen. Dat komt door het oeverloze vertrouwen van die twee lieve mensen in Venlo. 'Ik ben heel erg bang voor verlies, dat is een groot thema in mijn leven. Het verliezen van mijn dierbaren is het allerergste. Dat zijn levende wezens met wie ik me verbind, van wie ik hou en zij van mij. In mijn leven ben ik een aantal keer mensen verloren, dat heeft me wel gevormd. Teddy, mijn zoon, zegt vaak: 'Oké mam, ja-ha, het is gevaarlijk.' Vincent zegt dan ook weleens: kom maar met papa mee. Dan gaan ze samen avontuurlijke dingen doen, zonder mij. Naar het zwembad bijvoorbeeld. Ik ben daar alleen maar van: pas op, niet rennen, straks glij je uit. Daar worden zij natuurlijk helemaal krankjorum van.'

Tijdens die vakantie op de Malediven... 'Waar het zo regende?'

Ja, toen het eindelijk even droog was. Toen fietste James op een te grote fiets over een steiger. Ik zei: 'Die fiets is te groot.' Marco zei: 'Dat kan hij wel. En wat kan er nou helemaal gebeuren?' Drie seconden later viel James met fiets en al het water in. Dus Marco er meteen achteraan. Kwam allemaal goed, maar ik was zo kwáád! Voor mezelf ben ik onverschrokken, maar als het om m'n kind gaat, is het een ander verhaal. 'Ik wilde heel lang geen kinderen, door die angst voor verlies. Pas na jaren therapie merkte ik: ik wil het eigenlijk wel. En nu ben ik heel blij. Het maakt ook veel dingen weer heel in mezelf, dat vind ik er zo mooi aan. Door hem mee te geven: ik ben er en ik hou van je, geef ik dat ook aan mezelf.'