De &C-redactie is helemaal obsessed met déze Videoland-serie en dit is waarom

Het programma is op 22 november al begonnen, maar voor wie het nog niet kent: in Alone worden negen deelnemers los van elkaar gedropt in de Noorse wildernis. Daar moeten ze zien te overleven met alleen wat basisgereedschap, denk aan een EHBO-kit, visnet, zeil en mes, en zijn ze dus in hun uppie overgeleverd aan de elementen. Hoe dit alles dan gefilmd wordt? Door henzelf. Wel kunnen ze op elk moment opgeven door een knop op hun tracker in te drukken. Degene die het het langst volhoudt in de barre omstandigheden, wint het programma. Let wel: de enige prijs die je krijgt is de eer. Komen we later op terug. Lees ook: Nieuw jaar, nieuw binge-materiaal: 10 series om naar uit te kijken

Met vriendelijke groet, een fan Inmiddels staan er acht afleveringen op de streamingdienst - vandaag is de achtste online gekomen - waarna wekelijks een nieuwe volgt. En holy shit, wat is dit een goed programma. We zijn eigenlijk verbaasd dat niet meer mensen het erover hebben, want we kunnen zo een hele rits aan argumenten waarom je Alone - dat overigens de eerste Nederlandse variant van een al succesvol Amerikaans format is - zou moeten kijken bedenken. Komt-ie. 1. De natuur is prachtig Het eerste dat je opvalt: de geweldige omgeving. In aflevering één zie je hoe de deelnemers de adem benomen wordt als ze hun toekomstige stek voor het eerst zien, en precies hetzelfde geldt voor jou als kijker. De gigantisch hoge bomen, het eindeloze fjord, de dikke laag mos die op elke heuvel te vinden is. Hier kan ik het wel even uithouden, denken de kandidaten. Hier kan ik wel even naar kijken, denkt de kijker. 2. De natuur is machtig Zodra iedereen enigszins gesetteld is en de eerste hutten staan, komt al snel het tweede naar voren en iets dat gedurende het programma de boventoon zal voeren. De noodzaak van eten. Of eigenlijk: vis. Er zijn wel wat bessen en paddenstoelen te vinden op het eiland, maar om te overleven is er meer nodig. En dus worden er netten uitgehangen en hengels uitgeslagen, waarna het grote hopen begint. Zonder al te veel te verklappen blijkt die hoop vaak tevergeefs en zitten deelnemers soms dagen zonder enig voedsel, waarna je hun energie in ziet storten en hun lichaam per aflevering ziet verdunnen. Het maakt dat je twee dingen beseft. Wat is een supermarkt vol eten toch een luxe, en wat stel je als mens bijzonder weinig voor ten opzichte van de natuur. 3. Het is goudeerlijk Honger - of juist het wél vangen van vis en vervolgens koudbloedig moeten doden - doet wat met een mens, dat laat Alone wel zien. We zien de negen deelnemers, variërend van een 26-jarige vrouw tot een 59-jarige man, schreeuwen van frustratie, dansen van geluk, keihard huilen van verdriet en zelfs hun spraak verliezen door een penibele situatie (nogmaals: we verklappen niets). Ze delen alles met de camera. Het maakt dat je, waar je tijdens Expeditie Robinson nog weleens kunt afvragen 'of jij dat niet ook kan', hier vooral denkt: 'hoe houdt ook maar íemand dit vol?' Lees ook: Kijkers noemen Expeditie Robinson-winnaar 'meest terechte winnaar aller tijden' 4. Het wordt oprecht goed vastgelegd Toen we lazen 'dat de deelnemers hun proces zelf vastleggen', dachten we toch: hmm. Maar geen zorgen, het is allesbehalve de grote wildernisvlog. Of nou ja, het is misschien wel de grote wildernisvlog, maar dan wel een verdomd mooie. Als de deelnemers geen wilderniscoach, ecoloog, militair en houtbewerker zouden zijn, zouden we zo geloven dat ze vaker een camera in hun hand hebben. 5. Je leert nog eens wat Hoe je een hut isoleert, hoe je een wintervoorraad opbouwt, hoe je een vlot bouwt of, súper belangrijk dus, hoe je een vis vangt. Eerlijk is eerlijk: wie weet dat nou nog? Geen idee wanneer je die kennis gaat toepassen, maar het is leuk om wat te leren en het komt vast nog eens van pas. In Alone seizoen 2, bijvoorbeeld. 6. De mens is mooi Dat laat het als geen ander programma zien, en vooral daarom zijn we zo fan. We zien pure paniek, onderkoeling en honger, maar bovenal zien we hoe de mens zich ondanks dat alles staande weet te houden. En dat alles niet voor prijzengeld, maar voor de uitdaging an sich. We zien dat de mens vindingrijk, veerkrachtig, liefdevol, eerlijk en goed is. We zien dat de mens mooi is. Hebben we je al overtuigd? Hadden we nu maar aandelen in Videoland.