Of ik even de chips wil verstoppen voor Beer

'Ja, en hoe laat zal ik Beer dan bij je komen ophalen?'

'O, maakt niet uit. Uur of vijf? Hij kan ook mee-eten, trouwens. Ik bak pannenkoeken.'

'Even denken. Het kan wel, maar ik heb alleen liever niet dat hij suiker krijgt.'

'Is hij allergisch?'

'…'

'Zeg ik iets verkeerd?'

'Soms denk ik weleens: ik kan beter zeggen dat hij allergisch is, inderdaad.'

'Ik bak sowieso geen pannenkoeken met een mix, hoor. Gewoon met bloem, melk, ei en een beetje zout.'

'We geven hem ook nog geen zout.'

'O. Nou, dan bak ik er een paar zonder zout. Geen enkel probleem. Wat mag hij erop?'

'Iets zonder zout en zonder suiker.'

'Top. Bak ik er wel een paar met appel. Kom hem maar halen wanneer je uitkomt. Ergens vóór zeven uur.'

'O, wacht. En hij mag dus ook geen snoep. Geef hem dan ook maar een appel.'

'Ja, prima.'

'En water. Geen aanlenglimonade. Ja, of versgeperst sap. Dat mag ook.'

'Prima. Kom ik wel uit.'

'En dus geen zoutjes.'

'Nee, nee, ik ruk de bananen aan.'

'Maar écht geen zoutjes geven, oké? Heb je die in huis? Ik bedoel: dat je dochter weet waar ze liggen?'

'Hè? Weet ik veel… Ja, volgens mij hebben we wel ergens chips.'

'Ja, maar dat je dochter dat weet. Waar er chips ligt.'

'Pfff. Even denken. Ja, ik denk het wel. Op de koelkast.'

'Kan ze daar bij?'

'Als ze op het aanrecht klimt, ja, dan wel, ja.'

'Klimt ze wel eens op het aanrecht?'

'Nou. Euhm. Ja.'

'Om chips te pakken?'

'Ja, soms heb ik geen zin om op te staan en dan pakt ze het zelf.'

'In dat geval moet je even de chips verstoppen. En ook de snoeptrommel. Staat daar ook de snoeptrommel? Op die koelkast?'

'Jezus, wat een gedoe.'

'…'

'Ja, sorry, hoor. Maar de kinderen zijn al bijna de hoek om.'

'Ik ondervind echt veel onbegrip. Echt veel last van moeders die oordelen over hoe ik opvoed.'

'Lieve schat, ik vind het allemaal niet erg wat je doet, maar ik vind het wel vervelend als ik allemaal dingen thuis moet gaan verstoppen.'

'Dat zeg ik niet om jou te pesten.'

'Nee, dat snap ik ook wel, maar-'

'Maar hij praat anders zo jouw dochter om en dan gaan ze snoep en chips stelen en dan eet hij zich helemaal misselijk.'

'…'

'Ik roep hem anders wel. Dat hij toch mee naar huis gaat.'

'Nee, wacht! Hij kan wel mee. Ik verstop straks de snaai wel even.'

'Gelukkig.'

'Oké, Tot vanavond.'

'Doei!'

'Kom schatten, gaan jullie mee? Je moeder is al in de auto gestapt. Nou. Even de hoek om. Zo. Zeg. Wie heeft er zin in een ijsje?'