Dag 0 Het begint als een rijtje grappen. Ik zit te lunchen met vriendin Lotte, als ineens een kennis lichtvoetig voorbij-jogt en een duimpje naar ons opsteekt. Een kennis die, zo blijkt als we haar googelen, volgens haar Insta 75 Days Hard aan het doen is. Lotte en ik zijn allebei geen slanke dennen, maar toch weten we allebei precies wat ze aan het doen is. Daar zouden wij dus nooit aan meedoen. Nooit.

Het is ergens begin december. Buiten koud. Ik eet een stuk appeltaart, drink een cola light. Draag een nieuwe rok, omdat ik wéér uit mijn garderobe gegroeid ben.

'Hoe grappig zou het zijn als ik die challenge zou doen,' zeg ik na een tijdje. 'Dat ik dan tien liter water op een dag moet drinken en de hele dag op de crosstrainer moet staan.'

Lotte lacht luid: 'Ja, en dat je daar dan een artikel voor &C over schrijft.' Het is even stil. Nu ja.

Laat ik eerst even beginnen met wat het precies is. De 75 Days Hard Challenge is ontwikkeld door enorme oen en podcastmaker Andy Frisella. Een motivational speaker die dingen zegt als: 'Als je twijfelt tussen twee zaken: kies dan altijd voor de moeilijkste optie.' Wanneer je aan deze challenge meedoet, doe je 75 aaneengesloten dagen lang elke dag vijf opdrachten.

Die opdrachten zijn:

• Elke dag twee keer 45 minuten sporten waarvan minimaal één keer buiten, ongeacht het weer.

• Elke dag één gallon water drinken, dat is omgerekend 3,75 liter. Doe een dieet. Zoals hij zelf zegt: 'Pick a diet and stick to it.'

• Kies een dieet en hou je er aan. Daarnaast zijn er een aantal dingen verboden tijdens deze challenge: alcohol, frisdrank, taart en koekjes. Je snapt: alles wat het leven leuk maakt.

• Lees elke dag tien pagina's uit een non-fictieboek waar je iets aan zult hebben, zoals een boek op zakelijk gebied of persoonlijke groei.

• Maak elke dag een foto van jezelf.

Dit dan dus 75 dagen, en als je faalt, moet je opnieuw beginnen met tellen. Het schijnt dat er mensen zijn die al meer dan een jaar bezig zijn omdat ze steeds opnieuw moeten beginnen. Ik besluit mijn hardloopschoenen weer uit het vet te halen, de crosstrainer af te stoffen en vanaf 1 januari te beginnen met een dieet zonder suiker en ultra processed foods. (Wil je meer hierover weten? Lees How Ultra-Processed Food Took Over Your Shopping Basket in The Guardian, of luister de podcast A Thorough Examination With Drs Chris And Xand.) Ik gooi mijn vriezer vol zuurdesembroden en besluit weer zelf pizza's te gaan bakken.

Dag 3 Ik voelde me vandaag al vreselijk dun, wat ik dus niet ben, want ik trok net een jas aan die nooit paste en die past nu nog steeds niet.

Dag 5 Ik ben pas vijf dagen onderweg, maar ik begin steeds meer te snappen dat 75 Days Hard ('75 days hard in je broekje, ja!') eigenlijk een uitvergrote versie is van elke ochtend je bed opmaken. Als je elke dag een lijstje kunt afvinken met dingen die je jezelf beloofd hebt te doen, dan voel je je goed over jezelf.

Dag 14 Ik kan stellen dat je zonder ultrabewerkt voedsel én suiker geen snaaizin meer hebt, maar wél de hele dag honger houdt. Gisteren hing ik met mijn echtgenoot voor de televisie, toen er een ellenlange reclame van de dierenambulance voorbijkwam. Je hoort op een gegeven moment een vrouw iets zeggen als: 'Ik heb een jonge reebok gevonden en ik weet niet wat ik ermee moet doen.' Waarop ik naar de televisie riep: 'JA, OP DE BARBECUE GOOIEN NATUURLIJK!' Toen is mijn man opgestaan om een tros bananen voor me te pakken. Die heb ik toen maar opgegeten. Hielp niks.

Dag 1 Officieus: dag 16 Gistermiddag heb ik de snoeptrommel van mijn dochter leeggegeten. En toen ik daarna hier in het dorp bij de Vrouw van de Slager op visite was, heb ik ook maar die snackplank die zo ongeveer tot aan het plafond kwam bijna in z'n geheel opgegeten. (Ja, niet de plank zelf, maar het scheelde niet veel.)

Dag 3 Officieus: dag 19 Ik heb besloten dat naturel chips dus ook gewoon niet-bewerkt voedsel is. Ik bedoel: aardappelen, zonnebloemolie en zout: dat zijn toch gewoon producten die je ook in de voorraadkast van je betovergrootmoeder zaliger kon vinden? Nu ja, ik denk niet dat dit past in het rijtje van: kies altijd de moeilijkste weg, maar ik vind het al heel wat dat ik die twee keer 45 minuten elke dag gewoon dóé en dat ik geen wijn meer drink en dat ik geen suiker meer eet. Gisteren stond ik net op de crosstrainer, en dan kijk je echt tegen zo'n berg van anderhalf uur trappen op en toen dacht ik: ja, maar jongens, dit is helemaal niet léúk. Naast de crosstrainer staat het logeerbed en ik dacht: ik laat me vallen en ik ga gewoon slapen. Maar toen dacht ik aan al die keren dat ik iets begin en dat iets dus niet afmaak. Het maakte vooral dat ik dus op die crosstrainer dacht: nu toch even doorzetten, Hendrix. Dus hoe erg ik het ook vind: Frisella heeft wel een beetje gelijk. Je kunt meer dan je denkt.

Dag 8 Officieus: dag 22 Ik stond op het punt om allemaal afgeprijsde bubbels in mijn mandje te gooien, toen ik me realiseerde dat ik helemaal geen wijn mág. Ja, en nou weet ik dat ik die bubbels ook heus nog wel 53 dagen kan bewaren, maar toch vond ik het ineens niet meer nodig om me een breuk te sjouwen, al had ik dat misschien wel bij die 45 minuten binnen sporten kunnen voegen. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het supergoed gaat. Maar in de eerste twee weken vind ik altijd alles makkelijk: sporten, diëten, een nieuwe klus.

Benieuwd of Hanneke de 75 dagen vol wist te houden?