Je zou het niet zeggen, maar in Nederland zijn we buitengewoon romantisch. Of nou ja: dat denken we. Uit verschillende Europese en Nederlandse onderzoeken komen wij nuchtere Hollanders met hoge ware-liefde-cijfers uit de bus. Uit een onderzoek uit 2016 door Psychologie magazine bleek bijvoorbeeld dat 84 procent van de vijfhonderd ondervraagden geloofde in de ware. Kleine kanttekening: bijna twee derde van die ondervraagden zei op dat moment een relatie te hebben met die ware. Dus er kán sprake zijn van enig waanidee. Maar goed, is 'de ware' niet een collectieve waan? Maken we onszelf niet wijs dat we 'de enige echte' gevonden hebben en dat niets daar ooit nog verandering in kan brengen? 

Liefdeswetenschappers roepen al decennia dat de ware niet bestaat. Of in elk geval niet zoals wij denken. Maar dat idee loslaten, is nog best lastig. Liefdes- en twijfelcoach Paulien Timmer (Lang + Gelukkig): 'Moet je je voorstellen dat het waar zou zijn. Dat er maar één iemand voor je rondloopt. Dan moet alles helemaal perfect gaan in je leven, anders maak je ware liefde niet eens mee.' Zo dacht ze er niet altijd over, hoor. De verstokte romcomlover gooide vijftien jaar geleden het roer drastisch om en besloot haar relatie door een minder roze bril te gaan bekijken. En het werkte. 

Lees ook: Sorry, je relatie gaat niet werken: dit zijn 5 tekens dat de vlam is gedoofd

Timmer: 'Ik dacht altijd dat de ware betekende dat ik iemand zou vinden die helemaal perfect voor me was. En dat ik dan voor altijd gelukkig zou zijn, nooit getriggerd, nooit geïrriteerd. Ik zou de ander nooit stom vinden. Dan hoefde ik ook mooi niet te dealen met mijn eigen negatieve emoties en gevoelens. Gewoon een perfect iemand bij wie je altijd wil zijn. Van wie je honderd procent zeker weet: dit is 'm.' Ze kwam van een koude kermis thuis, dat begrijp je. Timmer liep keihard tegen zichzelf aan. Ze bleek toch vooral haar eigen problemen te moeten oplossen, partner of niet. 

'Nu denk ik: wat had ik een schaars beeld van liefde. Als je altijd op zoek bent naar perfectie, vraag je je bij de minste tegenslag geheid af of er iemand anders beter bij je zou passen. Want kennelijk is dit niet perfect. Zo sta je altijd met één been buiten je relatie. Ik geloof nu dat ware liefde met heel veel mensen mogelijk is. Als je maar samen wil groeien.'

Van headhunter naar hearthunter Liefde onderzoeken is iets heel ingewikkelds. De een kijkt naar lichamelijke reacties: hartkloppingen, afgescheiden geurtjes. De ander naar de gelukscurve tijdens een relatie. Zeg het maar, of iemand écht de ware heeft gevonden. Of 'een' ware. Of een nare. Wat wél uit alle onderzoeken min of meer hetzelfde komt, is wat wij dénken dat ware liefde is. We willen ons gesteund voelen. Qualitytime hebben met de ander. Horen dat we geliefd zijn. We willen ons veilig en zeker voelen. En we willen zo min mogelijk conflict. 

En daar wringt het. Want denk je echt dat je met de ware niet bij de relatietherapeut kunt belanden als het leven een onverwachte wending neemt? Is de ware echt nooit eens klaar met jouw eeuwige woordenstroom op de bank? Altijd even dol op jouw eigenaardigheden? Of is de ware misschien meer iemand met wie je idealen en interesses deelt? Met wie je vurig kunt ruziën, maar ook kunt groeien? Zodat je op je twintigste ware liefdes kunt zijn, en op je veertigste nog steeds?

Lees ook: Lichaamstaalexpert Isabelle weet raad: Is je relatie nog goed? Zo nee, hoe los je het op?

Wendy van Voskuilen is matchmaker (dematchmaker.nl). Ze komt uit het zakenleven – ze was voorheen headhunter en is nu een soort headhunter in de liefde. Ze heeft een zakelijke kijk op liefde en bedient daar tegenwoordig heel wat opdrachtgevers mee die zelf misschien iets te romantisch denken over het vinden van een match. Vooral het hele idee dat de ware met de jaren niet verandert, gaat er bij haar niet zomaar in. Van Voskuilen: 'De ware zou betekenen dat er maar één iemand op deze hele wereld rondloopt die perfect bij jou past. En dan is het dus een statisch gegeven dat diegene dan ook tot de dood je scheidt bij je blijft passen. Maar het gaat toch om een fit? Die kan tijdelijk zijn. Niet tot de dood je scheidt, maar tot het leven je scheidt. Ik denk dat het een misvatting is dat ware liefde een statisch gegeven is. Die is dynamisch. En iemand die op je twintigste niet bij je paste, zou op je veertigste zomaar wél bij je kunnen passen. Ik geloof dat mensen meerdere waren meemaken in hun leven.'

Tenminste... als ze bereid zijn om hun plaatje van de ware een beetje bij te stellen. Van Voskuilen moet daar regelmatig sturing bij geven. 'Als mensen bij mij aankloppen, is het vaak met een wensenlijst. Stel, je bent 31 en je wil graag een man, want je hebt een sterke kinderwens. Maar die man mag zelf geen kinderen hebben en moet wel in Amsterdam wonen. Hij moet wo gedaan hebben en langer zijn dan 1.80 meter. En leuke vrienden hebben. Dan denk ik: dat wordt lastig.' Als professioneel hearthunter ziet zij de waren veel minder in uiterlijke kenmerken en veel meer in overeenkomsten.

Wat die overeenkomsten precies zijn, en waar je naar moet zoeken om de 'ware' te vinden? Je leest het in &C's augustusnummer 'Grote Geheimen' die nú in de winkels ligt. Of bestel 'm gewoon online, doe je hier: