Met het gepiep daalt het besef in: we hebben zojuist muizenkeutelkoffie gedronken

'Koffie?' vraagt Ties als George Clooney met de weerspiegeling van het Comomeer in zijn haren (aka de condens van de tent), die met een druk op de knop de espresso op tafel kan toveren. In feite is het een redelijk omslachtig proces waarbij we moeten hurken in het gras om bij de elektriciteit te komen en met een losse filter te werk gaan. Tegen de tijd dat de koffie geserveerd is, voelt het alsof we goud gesmeden hebben. Lees ook: Tandenpoetsen naast mensen die je nog niet kent creëert een band

Ik drink het goedje alsof het water is dat rechtstreeks uit de heilige graal is gekomen. En dan gebeurt het. Het is alsof Ties erachter komt dat onze realiteit nep is. Alsof hij zo tegen de muur van onze Truman Show is aangezeild. 'Wat is dat?' Zwarte stipjes versieren de planken van ons keukenkastje als horrorconfetti. 'Is het hagelslag?' vraag ik met een verloren hoop in mijn stem die al beter weet. 'Aarde?' Nope, de tent staat opgezet op zand. Dan het gekras. Is dit een goed moment om te zeggen dat Ties sympathieke smetvrees heeft? Het beperkt zijn dagelijkse activiteiten niet, maar zorgt er wel voor dat publieke toiletten aartsvijand nummer één zijn geworden. 

En dan zien we het. Achter de pot met pindakaas. Er zit een muis in ons keukenkastje. Ties kijkt me met horrorogen aan. 'Ik dacht dat ik al een zwart kruimeltje in het koffiefilter zag zitten, maar dacht dat het niks was.'

Met het gepiep van het beestje daalt het besef in. We hebben zojuist muizenkeutelkoffie gedronken. Mijn maag draait zich direct om. Al het zelfvertrouwen 'dat wij dit kamperen wel onder controle hebben' is compleet verdwenen. Ties zegt doodserieus: 'Zullen we naar huis gaan?' Een kleine internetzoektocht kalmeert onze stresss niet. 'Ziektes die een risico vormen na het consumeren van muizenkeutels: salmonellose, de Ziekte van Wei en het Hantavirus. Het Hantavirus is erg dodelijk: slechts twee op drie besmette mensen overleven het. Er is geen geneesmiddel.' Lees ook: Ik vraag me af: heb ik een interventie nodig?

Ties en ik zitten bevroren naast elkaar. 'Gelukkig hebben de kinderen het niet binnen gekregen,' zeg ik in een poging om de spanning te breken. Ties zegt niks meer. We gooien alle boodschappen weg. Ontsmetten de boel met 70 procent alcohol. Ik bel mijn vader en Ties zijn moeder. Mijn vader moet erom lachen en Ties zijn moeder zegt: 'Je hebt ook nog zoiets als een immuunsysteem hè?' Duidelijk in een andere generatie geboren. 

We blijven. Zoals Bear Grylls ook had gedaan. Dit keer doen we de rits van ons keukenkastje extra goed dicht. Het mag niet baten. De volgende dag heeft een muis een gat gebeten door het keukenkastje heen. We gooien onze boodschappen weg. We gooien ons keukentje weg. Ik begin me net zo verwilderd te voelen als na mijn deelname aan Expeditie Robinson. Ik herken mijn eigen spiegelbeeld bijna niet meer. 

Als je niks meer van me hoort, check even in bij mijn redacteur Anne. Zonnige groetjes van camping Help, Haal Me Hier Weg.