Bettina Holwerda is een people pleaser. Gisteren was ze er klaar mee, en besloot ze het roer om te gooien. Soort van.

'Ben jíj een pleaser?' vraagt een goede vriendin lichtelijk verbaasd. Haar verwondering laat onmiskenbaar zien dat ik kennelijk totaal iets anders uitstraal dan wat ik vanbinnen voel. Ik ben namelijk de pleaser der pleasers. Of dat een middelste-kind-ding is? Zou kunnen. Of zou het komen omdat ik nogal hooggevoelig ben? Zit zeker iets in. Ik ben heus heel direct en sterk hoor, maar dus ook: een pleaser. Een eigenschap die niet altijd even handig is, dat klopt.

Zo zou het door mijn pleasende inborst kunnen zijn dat tijdens een oosterse massage mijn borsten ook hardhandig werden mee gekneed, omdat ik niet durfde te zeggen dat ik dat liever niet had. Of dat ik een kledingwinkel uitliep met drie spuuglelijke broek-rokken in m'n tas, omdat ik niet durfde te zeggen dat ik 'alleen maar even kwam kijken' en de verkoopster zo haar best deed. Of dat ik liggend in een rode string doodongelukkig seksgeluiden maakte voor een serie, omdat mij pas op de set verteld werd dat ik een porno-actrice zou spelen en ik niks meer durfde te zeggen. Want dat zou immers lullig zou zijn voor die hele crew die daar al klaarstond. 

Het zou ook kunnen dat de namen van mijn kinderen in een heel lelijk lettertype op mijn arm getatoeëerd zijn, omdat ik geen zeikerd wilde zijn tegenover die stoere tatoeëerder en ik er nu dus de rest van mijn leven mee rondloop. En dat ik mezelf 'Ja, prachtig!' hoorde zeggen tegen het meisje in de browsalon terwijl ik op de plek waar ooit mijn wenkbrauwen zaten twee kleine, zwarte streepjes zag zitten. Maar ze was ook zo lief, dus ik durfde niet boos te worden. Ach en nog zo, zó veel blamages meer.

Maar gisteren was ik er klaar mee. Ik was bij de zelfscanner van de drogist mijn tampons aan het afrekenen toen er een verkoopster bij kwam staan die vroeg: 'Mag ik je wat vragen? Ik volg je al langer en je man ook, zouden jullie het Instagram-account van onze winkel willen volgen?' Tot mijn eigen verbazing antwoordde ik plots heel ad rem: 'Ik zou eigenlijk niet zo goed weten waarom wij de buurtdrogist zouden moeten volgen, dus: nee.'

Ik voelde me heel sterk en goed en... lullig naar dat meisje toe, dat mij nu vast een enorme arrogante bitch vindt. Maar ik ben wel gestopt met pleasen! Yes! Zeg ik terwijl ik naar foto's van die plaatselijke drogist zit te kijken, omdat ik die gister op Instagram ben gaan volgen.