Sexy time - De kluizenkraker #1: 'Ik ben de laatste vrouw op aarde die voor hem zal zwichten'

Geamuseerd kijk ik op bij het nemen van een loeihete slok van mijn americano.

'Ik weet precies hoe ik het aan moet pakken. Bij iedere vrouw. Ik draai aan de knoppen als een ware kluizenkraker en uiteindelijk kom ik er altijd wel in.'

De woorden zijn afkomstig van een man die met elegante bewegingen duidelijk indruk probeert te maken op zijn gesprekspartner. De vrouw zit als een gebalsemd beeld op een bankje en kijkt naar hem op alsof hij op een altaar staat en aanbeden dient te worden. Ze komt uit Brazilië, dat had ik een paar dagen geleden al opgevangen, doet modellenwerk en verblijft in Nederland voor een klus. Het is overduidelijk dat hij weet wat hij met haar doet. Als hij wil kan hij haar zo meenemen naar huis en haar alle hoeken van de kamer laten zien, maar hij treitert haar met zijn veroveringen van de afgelopen week, en lijkt ervan te genieten.

Iedere keer weer hetzelfde toneelstuk, iedere keer weer een ander slachtoffer dat er volledig intrapt. Maar ja, als je eruit ziet zoals hij, en zulke honingzoete praatjes hebt, dan is dat niet zo gek. Mij hoor je niet klagen; ik smul ervan en het is één van de redenen waarom ik altijd in dit koffietentje ben. Naast mijn dorst naar koffie in de ochtend, obviously.

Als een vlieg aan de muur sla ik ze allemaal gade en luister hun gesprekken af. Zo heb ik er een paar verspreid door de stad. En bij iedere andere tent hoort een andere vibe en possé.

Ik zucht en kijk naar de vrouw die nu speelt met haar haren, en hem als gehypnotiseerd aan blijft kijken. Hij draait met zijn heupen en bevochtigt zijn lippen. Een volgend slachtoffer struint voorbij en glimlacht flauw naar hem op het moment dat hij zijn ogen over haar lijf laat glijden. Ik zit op de eerste rij voor deze hilarische schertsvertoning.

Hij strijkt over zijn kin en lacht. Deze man beschikt over heuse magie en weet iedere vrouwelijke voorbijganger te vangen met zijn blik. Smelten voor deze man is als voor de zon. Niemand die in zijn aanwezigheid is, ontsnapt eraan. Of je moet ongevoelig zijn voor een goddelijk wezen. Zoals ik. Na alles wat ik van de man heb gezien ben ik wel de laatste vrouw op aarde die zal zwichten voor deze hartenbreker.

'Wat ga je vanmiddag doen?' vraagt het meisje verwachtingsvol, en ik voel een plaatsvervangende schaamte om haar tenenkrommende en bijna smekende vraag. Ze wil hem, ze wil hem zo graag en als een gewillige prooi laat ze zich in zijn val lokken.

'Een beetje liggen, denk ik. Lezen.'

Ik lach binnensmonds en proest bijna mijn koffie uit.

'Gaat het?'

Zijn stem klinkt ineens zwaarder en donker, en zijn blik blijft op mij hangen. Hij heeft nog nooit tegen mij gepraat en voor het eerst voel ik zijn ogen in de mijne branden. Als donkere fonkelende diamanten in zijn uitgehouwen gezicht snijden ze, vanaf mijn ogen naar beneden, door mijn borstkas heen, en ze leggen mijn hart bloot aan de oppervlakte.

'Sorry, ik- ik ben aan het dagdromen,' prevel ik, en ik kijk verschrikt de andere kant op. Ik voel me ontmaskerd. Hij lijkt te hebben ontdekt wat ik aan het doen ben. Hij keek dwars door me heen. Gelukkig richt hij zijn aandacht weer op zijn gewillige slachtoffer die nu haar lippen stift en naar hem pruilt.

Ik loop naar binnen om af te rekenen. De barista kijkt langs me heen en knikt.

'De koffie is al betaald.'

'Pardon,' zeg ik onwetend terwijl ik met mijn pinpas in de aanslag sta.

'Die krijg je van mij, kleine voyeur.'

Ik kijk achterom en zie hem met zijn lome stappen naar binnen lopen. Van een afstand kon ik nog lachen om zijn act, maar nu het blijkbaar op mij van toepassing is, voelt mijn mond gortdroog aan en tril ik op mijn benen. De rol van muurbloem past beter bij me, niet die van de volgende speler in zijn misselijk spel.

Hij is een man die ik verafschuw, een man die alle kenmerken heeft die mij precies doen beseffen wat ik niet zoek ik een man, en toch, verdomme tóch, doet hij iets met me waar ik niet tegen bestand ben. Ik haal diep adem en tel tot vijf.

'De volgende ronde is van jou,' zegt hij kordaat, pint het totaalbedrag en loopt weg.

De Braziliaanse schone trekt haar strakke crop top recht, staat op en volgt hem. Ik schud mijn hoofd. Hoe kan ze niet zien dat deze man als een eenling zijn weg vervolgt en zij slechts een tijdelijke opvulling is van zijn verveling. Hij is verdoemd door zijn schoonheid en weet niet beter dan zich ernaar te gedragen. Maar het idee dat ze zo meteen naakt om elkaar heen kronkelen en dat zij die duistere ogen over haar naakte lijf zal voelen glijden, doet me smelten tussen mijn benen en mijn maag verkrampen van afgunst.

Wordt vervolgd.