Sexy time - De hufterige barman #5: 'Freek, we moeten praten'

Ik kijk over de schouder van Freek naar Stijn en voel van alles wat ik niet mag voelen. Ik hoor bij hem, niet bij de man die mij vasthoud. Zijn lul, die zonet nog hard beukte binnenin me, heeft flinke afdrukken achtergelaten. De leegte overvalt mij en ik voel aan alles dat Freek deze nooit zal kunnen opvullen. Freek is alles wat Stijn niet is, en andersom. Freek is mijn steun en toeverlaat. Mijn maatje. Mijn partner in het leven dat riekt naar rust en weldaad. En Stijn, Stijn is Stijn.

Als het mogelijk was om mezelf in twee helften te delen en zo gelukkig te worden met allebei, was het perfect geweest. Maar dat is het niet. Ik beschik slechts over één hart en die kan ik niet evenredig aan beiden schenken. Of wel?

'Freek, we moeten praten.'

'Schatje, waarover?'

'Freek, geloof me, het moet.'

Lees ook: Sexy time - De hufterige barman #4: 'Hoe kan het fout zijn, als het zo natuurlijk aanvoelt?

Hij ziet aan mijn blik dat het menens is en begeleid me nog steeds in een omhelzing de kroeg uit. Na een paar stappen staan we stil bij een bankje bij de gracht. Het lijkt wel een mooie droom waar ik mezelf ineens in bevind, al voelt het ook als een begin van een nachtmerrie.

'Het is die gast he? Die barman. Je kent hem.'

Freek zet de toon van het gesprek en ik voel alle kracht uit me stromen om hier überhaupt nog tegenin te gaan. Als een geslagen dier ga ik op het bankje zitten en tuur naar het donkere water.

'Ik zag de foto's Eef. De hele tent hangt vol met jullie. Jullie waren een stel. Waarom heb je me dat nooit verteld? Wilde je daarom hierheen komen?'

'Ik, ik wilde het vergeten.'

'Dat is nog fucking erger. Niet praten over je ex betekent dat er nog gevoel is Evelien. Dus begin maar: jij wilde praten.'

Lees ook: Sexy time - De hufterige barman #3: 'Ik wil deze man zoals ik hem altijd al heb gewild'

Nerveus wrijf ik over mijn zonet nog trillende benen die me herinneren aan de overheerlijke seks die ik slechts een paar minuten geleden nog met Stijn heb gehad. Mijn lichaam gloeit na van de liefde die weer is ontvlamt. Ik voel me gelukkig en intens verdrietig tegelijk.

'Je hebt gelijk. Dat was Stijn. Mijn ex. De barman. Tenminste, hij is nu eigenaar van de kroeg. Het was mijn stamkroeg. Wij, wij waren ooit heel gelukkig…tot we het niet meer waren.'

'Wat is er gebeurd?'

'Ik, ik werd zwanger. En …'

'Zwanger! Eef. Wtf. Hoezo heb je mij dit nooit verteld?'

Freek staat op en ijsbeert nu over de brug. Het heeft iets clownesk, hoe hij met zijn lange benen en grote schoenen over de kinderkopjes loopt. Als een tinnen soldaat on speed maakt hij meters om mij maar niet aan te kijken nu.

'Het kindje is nooit geboren. Hij is met mijn toenmalige bff gegaan toen. Als ik hem moet geloven puur om in mijn buurt te komen, nadat ik hem van de een op andere dag gedumpt heb en me teruggetrokken heb, zonder enig uitleg. Maar ik kon het niet. Ik wist er niet mee om te gaan. Ik was nog niet klaar voor een kind.'

'Maar wij hebben het erover gehad en je vertelde dat je nooit kinderen hebt gewild. Dat je er niet aan moet denken. Komt dat daardoor? Eef, het lijkt alsof ik met een vreemde praat. Alsjeblieft, je moet me meer geven dan dit.'

Het is nu of nooit. Dit is mijn kans om voor het eerst in mijn leven eerlijk te zijn over wie ik ben en wat ik echt wil.

'Ik hou nog van hem. Ik ben er nooit mee opgehouden eigenlijk. En toen we daar zonet waren, ik voelde het direct weer toen ik hem zag. Alles aan mij verlangt naar hem. Freek, ik snap het echt niet, want ik hou echt van jou. Ik hou ook van jou.'

Nu pas stopt ie zijn tred en gaat naast me zitten. Ik had een fikse schreeuw of een flinke schop tegen een paal verwacht, maar hij slaat zijn arm om me heen en trekt me naar zich toe.

'Maar dat is toch niet raar. Als je bijna een kindje samen hebt gehad. En ooit zo gelukkig was. Je kan van meer mensen houden dan van slechts één Evelien. Ik, het klinkt misschien heel raar nu, en wellicht is dit totaal niet de plek of het moment, maar ik loop er ook een tijdje mee.'

'Waarmee?'

'Met het idee van een open relatie. Dat we het openbreken en eerlijk zijn naar onszelf en elkaar toe.'

Ik weet niet wat ik hoor. Ik ontnuchter direct uit mijn malaise en kijk hem met grote ogen aan.

Wordt vervolgd.