Column
Sexy time - De Fransman #2: 'O, je bent niet alleen'
Gepubliceerd op
23 januari 2025 om 19:00
Bron / Fotografie
beeld Pexels
Gepubliceerd op
23 januari 2025 om 19:00
Bron / Fotografie
beeld Pexels
'Are you staying at this hotel?' Hij kijkt me vragend aan en tuurt vervolgens omhoog, alsof hij de ramen aan het tellen is.
'Mais oui, yes,' zeg ik op mijn alleraardigst en doe er nog net geen tenenkrommend huppeltje bij. Het gevoel dat bij me opkomt in de aanwezigheid van deze man, herinnert me aan mijn tienerperiode. Hij is als een oudere crush van een paar klassen hoger, die sowieso buiten je bereik is maar toch naar je lijkt te glimlachen. Als een blije bakvis blijf ik hem aankijken. Het is niet normaal hoe knap hij is. Dat zo'n exemplaar in het wild over straat mag, is mij een raadsel. Dan pas zie ik een wat norse man achter hem verschijnen.
'We hebben nog twintig minuten, Michael,' zegt de botterik. Hij draagt een pak, net als de knapperd, die blijkbaar Michael heet.
'Spreek je Nederlands!?' vraag ik van mijn à propos gebracht. In mijn fantasie is de man een Fransman en krijgen we zo meteen een heftige verboden affaire. Reisjes naar Parijs horen daar dan ook bij als ook heerlijk vertoeven in zijn vakantiehuis aan de Franse Riviera. Helaas, die droom spat direct als een luchtbel uit elkaar. Merde. Ik ben toch niet helemaal afgereisd naar Parijs om met een Nederlander terug te komen?
'Ja, en ik heb zo een belangrijke afspraak. Ik weet dat het veel is gevraagd, maar zou je me kunnen helpen?' Zijn ogen staan ineens heel vriendelijk en zijn lach doet me zodanig smelten dat ik me erover verbaas dat ik nog kan staan. Ik kijk naar zijn ongelukje.
'Kom, ik weet wel iets,' is wat ik in alle gauwigheid zeg, en ik loop voor hen uit terug naar het hotel. Van wat ik zonet heb gezien heb ik zo het idee dat hij in de overhemden van Glenn zal passen. Die neemt sowieso altijd zijn beste designstukken mee en zal eentje vast niet missen. Trouwens, dat zal me een goede reden geven om deze adonis weer terug te zien.
Het is een twintigerjaren hotel met de meest langzame ouderwetse Parijse lift en slechts plek voor twee.
'Ik ga met de trap,' zegt de kale botterik terwijl hij hijgend richting de tientallen kleine treden loopt.
Ik heb geen idee wat de relatie tussen deze twee is, maar na een paar minuten in hun gezelschap voelt het vrij familiair.
'Na u,' Michael maakt de weg voor me vrij en stapt na mij de lift in. Het krakkemikkige ding is al klein, laat staan als je er met z'n tweeën in staat. Het is dat we vijf etages omhoog moeten, anders had ik puur uit zelfbehoud ook de trap genomen.
Lees ook: Sexy time - De Fransman #1: 'Mijn benen tintelen van genot'
'Hij is mijn bodyguard,' zegt Michael uit het niets en ik schrik van het feit dat de man mijn gedachten kan lezen.
'Bodyguard, ben je een bekend persoon of zo? Hoe heet je verder?' vraag ik plagend.
Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht en hij doet een stap naar voren.
'Wie weet kom je daar nog wel achter.' Hij blijft voor me staan. Ik ruik de diepe aardse geur van zijn goddelijke oud parfum, vermengd met de geur van pas gewassen haar. Ik schrik van mijn opwinding, die direct voelbaar is in mijn slipje. In mijn wildste dromen zou ik dit niet kunnen bedenken. Nu al zin om dit straks allemaal in geuren en kleuren aan Glenn te vertellen.
'Na u,' zegt hij weer als de deuren openen, en hij maakt de weg vrij. Ik loop de lift uit en raak voor een fractie van een seconde zijn arm aan. Een elektrische shock glijdt over de lengte van mijn lichaam. Het is een wonder dat ik de kamer bereik en de sleutel weet te vinden. Het hotel is zo ouderwets dat ik nog met een heuse bronzen sleutel in mijn hand sta.
De deur kraakt, net als de houten vloer, als we mijn kamer binnenwandelen.
'O, je bent niet alleen,' merkt Michael op.
De pakken van Glenn hangen aan de kastdeur geëtaleerd als een rijtje trofeeën.
'Hij heeft wel een goede smaak,' vervolgt Michael met zijn diepe stem.
'Ja, daarom, hier, neem deze.' Ik gris een wit overhemd uit het nette stapeltje in de kast en reik het hem aan.
'Weet je zeker dat je vriend dat niet erg vindt?' Ik voel aan alles dat hij puur probeert te peilen wat de situatie is.
'Maak je daar geen zorgen over. Trek je overhemd uit. Je had toch haast?', zeg ik nu stoer, overtuigd van het idee dat ik de overhand heb, nu hij denkt dat ik bezet ben. O, kon ik maar de tijd vooruit spoelen en zien hoe mis ik het had.
Wordt vervolgd.
delen
Anna Karolina Caban
InstagramAnna, schrijver van de erotische thriller 'Vrijspel', schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Elke zaterdagavond om 19.00 uur lees je een gloednieuwe aflevering op &C the website.