Column
Sexy time - De Fransman #3: 'Mijn verlangen naar meer is grenzeloos'
Gepubliceerd op
30 januari 2025 om 19:00
Bron / Fotografie
beeld Pexels
Gepubliceerd op
30 januari 2025 om 19:00
Bron / Fotografie
beeld Pexels
Bij het zien van zijn ontblote torso moet ik even slikken. Net als Ryan Gosling in de film Crazy Stupid Love lijkt hij wel gefotoshopt. Zo perfect ziet alles eruit.
Ik moet oppassen om niet te kwijlen en na vijf onafgebroken seconden dat ik naar hem heb staan staren draai ik mijn hoofd richting het raam. In de ruit zie ik het beeld van zijn torso weerkaatsen, en ik probeer mezelf rustig te maken.
Hij beweegt als een elegante balletdanser. Zijn spieren lijken een aaneenschakeling van glooiende heuvels. Zijn smalle taille draait zo sierlijk dat ik er bijna draaierig van word.
Op het moment dat het overhemd zijn lijf bedekt draai ik me weer terug.
'Super dat je me wilt helpen. Ik waardeer het enorm,' zegt hij bij het sluiten van de laatste knoop. Het wit steekt af tegen zijn gebronsde huid. 'Mag ik je vanavond uit eten nemen? Als dank voor deze actie?'
Ik kan alleen knikken, maar binnenin me maakt mijn hart een drievoudige salto.
'Ik pik je om half negen op. Tot vanavond.'
En weg is hij, samen met de botterik die als een schaduw hem volgt.
Lees ook: Sexy time - De Fransman #2: 'O, je bent niet alleen'
Met trillende vingers type ik een bericht naar Glenn.
Babe, ik heb onverwachts een date voor vanavond. Morgen vertel ik je alles. Stuur je de locatie. X
De rest van de dag word ik gek van mezelf. Mijn fantasie is niet te houden. Mijn verlangen naar meer van alles wat ik heb ervaren, is grenzeloos. Ik krijg geen hap door mijn keel. Het enige wat erin gaat is een croissant en bubbels.
Wat? Meen je niet. Hoe krijg je dat nou weer voor elkaar?, lees ik een paar uur later. Glenn gunt me mijn avonturen, maar toch blijft het een dingetje dat ik blijkbaar sneller een date weet te scoren in de stad van de liefde dan hij. Ik glimlach en bestel voor de zekerheid toch iets voedzamer voor de late lunch. Ik moet kalm blijven. En vooral niet dronken worden.
Waarom duren de uren altijd een eeuwigheid als je ergens op wacht? Mijn lichaam staat vanaf zijn vertrek volledig aan voor hem. Een vuur brandt binnenin me. Dit is lust op het eerste gezicht. Het idee alleen al dat ik de hele avond naar hem mag kijken, naar zijn stem mag luisteren, van mijn wijn mag nippen en hem voorzien van geweldige conversatie, alles doet me rillen vol verwachting.
Ik ga op het bed liggen en gooi mijn armen naast mijn hoofd. Volle overgave voel ik, aan hetgeen nu aan het gebeuren is. Ik ga me overgeven aan deze avond. Aan deze ervaring. En ineens voel ik een tinteling tussen mijn benen die me meer dan onrustig maakt. Ik sluit mijn ogen. Denk aan zijn lach. Zijn lijf. Als vanzelf glijdt mijn rechterarm omlaag en zoekt mijn rechterhand mijn hitte op. Ik kreun bij de eerste aanraking en voel dat ik nu al overloop voor de man die ik totaal niet ken. Maar voor nu doet het er niet toe. Voor nu is hij nog de perfecte adonis die geen verkeerd woord heeft gezegd. Voor nu is hij de hoofdpersoon in mijn fantasie.
Ik draai rondjes rondom mijn klit en kreun zacht. De geur van pasgewassen hotellinnen vult mijn neus. Ik stel me voor dat hij hier is. Dat hij naar me kijkt. Dat zijn blik zich vernauwt en zijn wellust niet meer te houden is.
Ik spreid mijn benen verder en verder open en laat mijn vingers in me glijden. De spieren binnenin spannen zich samen. Hoe zou hij voelen? Ik ben er bijna. Ik voel dat mijn orgasme eraan zit te komen. Het kronkelen van mijn bezeten lichaam doet de dampen van mijn hitte stijgen. Ik ga komen, ik ga komen, ik kom.
Wordt vervolgd.
delen
Anna Karolina Caban
InstagramAnna, schrijver van de erotische thriller 'Vrijspel', schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Elke zaterdagavond om 19.00 uur lees je een gloednieuwe aflevering op &C the website.