Hoe staat het met de zwangerschapskwalen? 'Ik zit nu in een fase waarin ik de hele tijd zin heb in zure dingen, zoals jus d’orange, appelsap en zure snoepjes. En ik kan ineens huilen om de stomste ­dingen: ik heb nog nooit een luier verschoond, kan ik dit allemaal wel?'

En seks? Wil dat nog een beetje? 'Ik vind seks nu echt fantastisch. Robin wordt helemaal gek van mij, zo vaak wil ik. In het begin niet, toen was ik steeds misselijk en deden mijn borsten pijn. Dat is trouwens het enige wat ik wél heel leuk vind aan de veranderingen van m’n lichaam: dat m’n borsten enorm groeien. Ik ben serieus al een plan aan het maken voor nepborsten na m’n bevalling. Ik wilde ze nooit, maar nu ik zie hoe mooi en vol ze zijn, denk ik toch dat ik eind 2024 ergens op een tafel lig. Ik merk trouwens wel dat Robin steeds voorzichtiger is tijdens de seks nu. Veel knuffelen, heel lief. Hij wil me geen pijn doen.'

Over pijn gesproken: zie je op tegen de bevalling? 'Neuh, ik heb vooral heel veel zin om haar eindelijk te zien en in m’n armen te hebben. Bang ben ik niet. ­Behalve voor uitscheuren, daar hoor ik wel verhalen over waarvan ik denk: pfoe. Nou ja, als het maar weer goed in elkaar geknutseld wordt daarna. Verder zie ik wel hoe het gaat. Ik zoek er verder niets over op, ga ook niet naar zwangerschapsyoga of van die pufcursussen. Ik denk dat je lijf zoiets prima kan. Gewoon verstand op nul en gaan.'

Geen bevalplan dus. 'Nee, de verloskundige vroeg waar ik wilde bevallen: thuis of in het ziekenhuis, en in welk ziekenhuis dan. Ik zei: 'Schat, al gebeurt het hier op de bank of onderweg naar het ziekenhuis, ik zie het wel.' Het gaat toch gebeuren. Ik kan moeilijk zeggen: ik wil niet meer. Dan had ik daar eerder aan moeten denken. Ik kijk er eigenlijk wel naar uit. Ook naar dat eerste wijntje, trouwens. Het moment dat ik niet meer hoef te zeggen: doe maar een cola. Een vriendin heeft een fles Barolo klaarstaan voor bij de kraamvisite en bij m’n moeder staat de champagne al koud, dus we zijn goed voorbereid.'

Jij komt lallend dat kraambed uit. Is je moeder ook bij de bevalling? 'Ik hoop het wel. Robin en allebei m’n ouders. Ik heb mijn vader gevraagd de kleine op te vangen. Dat lijkt me heel mooi. Hij is heel ziek geweest, hij heeft het aan zijn hart. Zijn hele buik is opengehaald voor een operatie. Maar samen overwinnen we – pap, mam en ik – alles. M’n hele leven deel ik al alles met ze, dus dit hopelijk ook.'

Hoe haar ouders überhaupt reageerden op het nieuws en of Gaby nog getwijfeld heeft het kindje te houden?