Vergeet pillen, koop een plantenkrukje

Ik begin met onze borstels schoonmaken. Er zitten zwarte fungus vlekken op zolang heb ik het uitgesteld. Gelukkig doet een beetje shampoo en baking powder wonderen en al snel zien ze er weer glimmend schoon uit. Het werkt! En het mooie is de rest van de dag ben ik trots op mezelf. Ik heb de smaak te pakken en rijd op zondagochtend alleen naar IKEA. Wat als moeder met jonge kinderen basically als een spa uitje voelt. De luxe van lang hangen bij de servethouders is iets wat ik vroeger niet genoeg op waarde heb geschat. Wanneer ik naar buiten loop, ziet mijn winkelkarretje eruit als de Pinterest pagina van Marie Kondo. 

Voor drie plantenpotten, die studentikoos op de vloer van onze keuken staan, bouw ik een plantenkrukje waarop ze nu staan te schitteren. Het canvas doek met een foto van mijn kinderen, die ‘artistiek’ op de grond tegen de muur leunt, hang ik op aan de muur. 

Lees ook: Ik ben een kind van een moeder die verplicht naar de kerk moest

Ik schrik van het effect. Door dat getransformeerde hoekje loop ik nu letterlijk anders door mijn huis ‘Ik voel me …. volwassen’. Ties rolt met zijn ogen en moet erom lachen. Ik stop niet. De modem en stekkerdozen (waarvoor we nog geen televisiekast hebben gekocht) stop ik in een geweven mand waarvan de gaatjes groot genoeg zijn dat je de kabels via de achterkant netjes kan wegwerken. Poef! Weer een hoek omgetoverd. 

Ik begin me high te voelen. Vergeet pillen, koop een plantenkrukje.