Ik moest dertig worden om erachter te komen dat ik nog steeds naar een vader verlang

Column

Ik moest dertig worden om erachter te komen dat ik nog steeds naar een vader verlang

Sarah Janneh
Door

Sarah Janneh

Gepubliceerd op

8 oktober 2024 om 20:00

Bron / Fotografie

fotografie Rafaël Bergman

Gepubliceerd op

8 oktober 2024 om 20:00

Bron / Fotografie

fotografie Rafaël Bergman

Sarah Janneh (30) heeft daddy issues, en die maken het leven vaker moeilijk dan makkelijk.

Toen ik twee was, verliet mijn vader mij. En toen ik vijftien was, verliet mijn stiefvader mij.

Mijn moeder bleef de eerste keer achter met een gebroken hart en een dreumes. En de tweede keer met een boze rokende puber en zonder vent, want die was ervandoor met een ander. De toon was gezet. Mijn blauwdruk was kraakhelder. Mannen van wie ik hou, gaan weg. Ze kunnen van de ene op de andere dag beslissen dat je er niet meer toe doet. En dat het leven wat jullie daarvoor hebben opgebouwd, van geen enkele waarde was.

Als we nu vijftien jaar later de balans opmaken, komen we uit op een portie gierende verlatingsangst met een flinke snuf daddy issues. En op een meid die geen enkele grens kan aangeven omdat ze er alles aan zal doen om je te laten blijven. Omdat ze de pijn dat ze weer verlaten wordt niet aankan. Wel fijn dat ik met de issues zit terwijl ik precies niet heb gevraagd om een afwezige vader die zelf issues had.

Ik vind het toch zo vermoeiend dat als ik stuit op dingen die ik moeilijk vind in mijn leven, ik altijd uitkom bij mijn geweldige verleden. En dat ik er vrede mee moet sluiten dat ik daar altijd aan moet blijven werken. Omdat die dingen zo diep in mijn lijf verankerd liggen dat met elke nieuwe verbinding die ik aanga, ik ook weer met die angsten en pijnen om moet gaan. Ik denk heel vaak dat ik het leven alleen niet aankan. Dat ik mensen nodig heb om me goed te voelen. En dat is natuurlijk ook ergens zo. Zonder mijn familie en vrienden was ik nergens. Maar hoe snel ik alle ruimte geef aan mannen omdat ik nog steeds die kleine Saar ben die zo graag gezien, geliefd en opgetild wil worden door haar vader, vind ik heel erg verdrietig.

Daar moet je dan dertig voor worden. Om erachter te komen dat je eigenlijk gewoon nog steeds naar een vader verlangt. Naar iemand die er is. En die blijft. Ook als je zegt: 'Ik hou van je.' Naar iemand die je leert dat mannenliefde ook onvoorwaardelijk kan zijn, en niet gevaarlijk of giftig of louter seksueel. En die voor je door het vuur zou gaan omdat jij zijn wereld bent. Dat hij trots is als hij opa wordt, of je weggeeft aan je geliefde die zo tegen hem opkijkt omdat hij het goede voorbeeld heeft gegeven. Die als ik een voorstelling speel in de foyer op mij zou wachten met een koud biertje, en me zou vertellen dat hij zo trots op me is, ook al snapte hij niks van het hele stuk. En dat ik door zijn liefde niet bang zou zijn voor de liefde.

Omdat ik weet dat het bestaat. Omdat ik het gezien heb. Omdat ik ben grootgebracht in een nest vol heel veel vrouwenliefde, maar niet zo veel mannenliefde. Maar dit is niet mijn blauwdruk. En dat geeft niet. Daar moet ik vrede mee hebben. Dingen zijn zoals ze zijn.

Maar ik mag soms wel balen dat het zo is. Ach, life, oh life, zoals Des'ree zou zingen.

Sarahs gloednieuwe column komt uit &C's nieuwste novembernummer 'Gluren bij de buren' die je vanaf morgen in de winkels haalt, en vanaf vandaag al hier:

Scoor hier &C's novembernummer!

7 ,45

delen
Sarah Janneh

Sarah Janneh (30) is zangeres en actrice. Ze is gierend single en dertig. Van allebei krijgt ze geregeld stress.

Meer van deze auteur

Meer lezen