Het leven van Sarah Janneh (30) had er heel anders uit kunnen zien.

Ik had een voetbalvrouw kunnen zijn en ik zal jullie vertellen waarom. Ten eerste omdat ik er heel schattig uitzie met een grote Gucci-zonnebril en een Louis Vuitton-tas. Ten tweede omdat ik een groot stembereik heb en dus dat hele stadion bij elkaar kan schreeuwen. En ten derde omdat ik heb lopen msn'en met een nu zeer bekende voetballer. En ik ken jullie hyena's, jullie willen meteen weten wie het is. Maar ik bouw lekker de spanning op.

Ik neem jullie mee terug in de tijd, naar 2006. Sms'en, Habbo Hotel, msn, Hyves, Chatroulette, energydrank en frikandellenbroodjes en ondertussen stoned je diploma  proberen te halen. Dat was mijn leven in een notendop. Ik was een puber en de hormonen gierden door mijn lijf. Dus er was maar één ding waar ik en mijn vriendinnen het dag in dag uit over hadden. Mannen. En nu wil ik hier niet doen alsof ze het centrum van the universe zijn, because we all know better now. Maar ik was twaalf en zoekende, laat mij.

Overal waar mijn vriendinnen en ik kwamen, zochten we contact, jaagden we op msn-accounts en vroegen we wat je ping was als je onze aandacht trok. Dus toen ik weer  eens met mijn moeder mee moest naar de Ikea en mijn vriendin en ik in een walm van Zweedse gehaktballetjes twee jongens met allebei een heel schattig kartonnen kroontje met het logo van Burger King zagen staan, wisten wij wat ons te doen stond. Binnenhengelen die handel. Al giechelend en blozend raakte we met de jongens in gesprek. De een stelde zich voor als Menno. En de andere was bezig zich voor te stellen toen heel hard over de intercom werd geroepen dat Sarah en Anouk naar de kassa moesten komen. Ik geloof dat we toen nog hebben gedaan alsof we andere namen hadden omdat ik me natuurlijk doodschaamde. 'Memphis,' zei de andere jongen. 'Ik heet Memphis en dit is mijn msn.'

Die zag je niet aankomen hè? Ik heb lopen msn'en met Memphis Depay. I was so close om zijn benen te masseren toen hij zijn kruisband had gescheurd. En ik was ook zo close om die man iedere wedstrijd een ander haarbandje te geven. Echt, dat heel Nederland daar weer over in rep en roer was, give me a break.

Verder weet ik nog vrij weinig van onze gesprekken, maar het is altijd een goed verhaal op een feestje of als Oranje speelt. Ik was bijna een voetbalvrouw geweest, maar ik besloot te stoppen met msn'en en naar de toneelschool te gaan. Ook leuk.

Nu ben ik actrice en single.

Dat kartonnen kroontje stond hem ook cute.

Sarahs column komt uit &C's Winterboek dat nu in de winkels ligt, of haal 'm vast online: