Ik hoop dat jij je horror outfit al klaar hebt liggen (en dan bedoel ik niet een sexy duivels pakje)

De afgelopen jaren heb ik me, voor mijn fantasy boek en uit eigen interesse, verdiept in de viering van de Keltische jaarfeesten en met name mijn favoriet, de verwelkoming van de donkere dagen: Samhain (wat nu vaak Halloween wordt genoemd). De oude kelten vierden dit moment wanneer het gordijn tussen deze wereld en de wereld van geesten dunner werd. Dat was aan de ene kant iets moois, want overleden dierbaren konden op bezoek komen. Maar helaas staat er geen bouncer bij de poort naar het land van de doden. Wat betekent dat er ook kwade geesten onze wereld binnen sluipen. Hello, the bent neck lady.  

Samhain stond ook voor het einde van het oogstseizoen, het groente en fruit dat nu nog op het land lag, was voor de familieleden die zijn heengegaan. De oude kelten maakten zich op voor de winter die komen ging. Grote vreugdevuren werden boven op heuvels aangestoken en iedereen in het dorp nam aan het einde van de viering een stuk brandend hout mee naar huis om hun eigen haard aan te steken. Als symbool voor de verbinding in de gemeenschap. Hoe mooi is dat? Tegenwoordig krijg je gewoon een tomaat tegen je raam als je de deur niet open doet. 

Het verkleden had te maken met die kwade geesten. De oude kelten droegen maskers en vermommingen om de duistere geesten af te schrikken. Zodat ze dachten 'die hoort bij ons'. In dat licht kun je er als meisje in een bunny outfit met bloedrode lippen van uitgaan dat je als eerste verslonden wordt. 

Slán agat i Samhain