1.100 euro voor een A-diploma is niet te rechtvaardigen

'Sorry u mag om veiligheidsredenen niet bij de zwemlessen kijken.' Ik kijk de vrouw met streng wit knotje perplex aan. Als iemand die als kind bijna verdronk tijdens een zwemles, voelt dit, op zijn zachtst gezegd, onprettig. Ook kun je door deze regel de voortgang van je kind niet volgen. Je bent afhankelijk van digitale scores die soms wekenlang hetzelfde blijven. En vergeet niet, langere trajecten zorgen voor meer inkomsten.

Op het schoolplein scharen ouders zich als een therapiegroepje bij elkaar.

'Hoe lang ben jij al bezig?' 'Twee jaar.' 'Tien lessen per badje (er zijn in totaal zeven badjes) daarna echt aan de bel trekken hoor.'

Lees ook: Pardon?! Blijkbaar heeft bevallen op je rug helemaal niet zo veel voordelen: hoe zit dat precies?

In de jaren negentig deden kinderen gemiddeld zes maanden tot een jaar over hun A-diploma. De kosten daarvoor waren 70 tot 180 euro. Nu doet een kind er gemiddeld anderhalf tot twee jaar over. En kom je uit op een bedrag van 700 tot 1.100 euro. Er zijn ouders die het niet meer kunnen betalen. Wat betekent dat er in Nederland kinderen zijn die geen zwemles meer krijgen. Er is geen verklaring mogelijk die dit kan rechtvaardigen. 

Als land moeten we dit kunnen oplossen. Begin met de prijzen landelijk te reguleren. Nu betaal je bij de ene zwemschool meer dan bij de andere. Kijk naar pakketprijzen, want dat is bij b en c diploma's wel mogelijk. Als maatschappij verwachten we dat ouders en kinderen het allemaal doen. Blijven werken, maar het liefste wel parttime, met stijgende boodschappenprijzen, cito toetsen vanaf groep 3, peperdure opvang regelen. En nu komt daar nog bij: onderhandelen met de zwemschool, doodvermoeide kinderen meerdere keren per week naar zwemles sturen in de hoop dat de scores dan wel veranderen. 

Of in het schrijnendste geval, hopen dat je kind niet in de sloot valt.