Sexy time - De kluizenkraker #4: 'Gebeurt dit nu echt? Gaat hij me kussen?'

Column

Sexy time - De kluizenkraker #4: 'Gebeurt dit nu echt? Gaat hij me kussen?'

Anna Karolina Caban
Door

Anna Karolina Caban

Gepubliceerd op

10 oktober 2024 om 19:00

Bron / Fotografie

beeld Shutterstock

Gepubliceerd op

10 oktober 2024 om 19:00

Bron / Fotografie

beeld Shutterstock

Ik neem een hap van mijn boterham en probeer net te doen alsof zijn aanwezigheid me niks doet.

Hij is slechts een gladde gozer, die echt wel weet wat voor uitwerking hij heeft op de mensen om zich heen. Schoonheid valt niet te verbergen, en al helemaal niet als dat je intentie niet is. Toch voelt het anders dan anders. Hij is nu op mijn terrein en is niet meer de verleider zoals ik hem ken, maar een onhandige man die hier binnen is gestapt en denkt dat ik geloof in zijn excuus om een boek van Henry Miller te scoren. Net als bij de koffietent, heb ik hem hier ook allang door, alleen nu voelt het eerder aandoenlijk dan irritant. Hij probeert iets bij me te bewerkstelligen, maar dat gaat hem niet lukken. Lekker puh.

Ik scroll door mijn mobiel en veins desinteresse, maar de ruimte is totaal getransformeerd en ademt zijn energie. Zo vredig als ik me hier altijd voel omgeven door de boeken, zo onhandig en onrustig voel ik me nu. Waarom heb ik dan ook de deur open gedaan, en vooral, waarom heb ik hem binnengelaten en de deur weer achter hem op slot gedraaid?

Nieuwsgierig kijk ik de kant op waar ik hem gestuurd heb, maar de man loopt totaal ergens anders eigenwijs te wezen. Ik hoor wat gedempte stappen, een diepe ademhaling en het geritsel van pagina's. Heel langzaam probeer ik zo onopvallend mogelijk met mijn hele lijf op de stoel te draaien om zicht te krijgen op hem. Waar is hij in hemelsnaam naartoe gelopen? Hij staat echter iets te ver van me af en op het moment dat ik weer een poging waag, en probeer te reiken naar hem, voel ik ineens dat ik mijn balans verlies. De stoel geeft een klein beetje mee, maar dan kantelt het en knal ik met een harde klap op de grond.

'AU', schreeuw ik uit en zie hoe mijn dubbel belegde boterham tegen de grond openspat.

'Hé, ben je oké?'

Binnen een seconde zit hij gehurkt bij me. Zo dichtbij heb ik hem nog nooit meegemaakt. Vreemd hoe iemand die je bijna iedere dag ziet en denkt door te hebben er ineens zo anders uit kan zien. Zijn oogopslag lijkt warmer, zijn ogen zachter, zijn lippen voller en zijn lichaam een massa aan kracht, die me zonder moeite omhoog kan hijsen. Ik wil het zo graag ontkennen, maar ik voel me immens aangetrokken tot deze man. Ook al weet ik uit de verhalen dat hij slecht nieuws is, alle vezels in mijn lijf zijn het met mijn brein oneens en krijsen volmondig zijn naam.

Ook al zou je het graag anders zien, je hebt het niet vaak voor het zeggen in dit soort aangelegenheden. Op de meest onverwachte momenten overkomt het je. Het gevoel van aantrekking, van hunkering en een honger die je nog een tel geleden niet eens voelde. Ik wil hem. Ik wil wat al zijn veroveringen voor mij hebben gehad. En meer.

Zonder iets verder te vragen pakt hij me vast bij mijn ellebogen en trekt hij me samen met zichzelf omhoog. De spieren van zijn bovenbenen tekenen af bij de handeling, en het is duidelijk dat deze man een intensieve beensport beoefent. Mijn wangen branden. Mijn fantasie schiet weer in de snelste versnelling. Zo afgeknapt als ik dacht dat ik op hem was, zo betoverd ben ik nu.

Onhandig begin ik de kruimels van mijn kleding af te slaan als ik zie hoe zijn handen naar me reiken en mijn haren strelen. Er is iets veranderd. De tijd lijkt stil te staan. De boeken om me heen lijken te vervagen tot een kleurrijke brei. De gloed die om ons heen hangt lijkt de lucht zwaarder te maken. Ik probeer mijn focus terug te krijgen, maar niks van wat hier gebeurt voelt normaal aan. Zijn vingertoppen raken mijn wang net tot nauwelijks aan. Ik kantel mijn hoofd als reactie op zijn gebaar en zie hoe zijn blik me onophoudelijk vasthoudt.

Mijn ogen verwijden zich en mijn lippen gaan vaneen. Ik knijp mezelf in mijn arm om er zeker van te zijn dat ik niet droom, als ik zijn mond steeds dichter bij de mijne voel komen. Gebeurt dit nu echt? Dit kan niet waar zijn. Gaat hij me kussen?

Wordt vervolgd.

delen
Anna Karolina Caban

Anna, schrijver van de erotische thriller 'Vrijspel', schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Elke zaterdagavond om 19.00 uur lees je een gloednieuwe aflevering op &C the website.

Meer van deze auteur

Wil je ook lezen