Sexy time - De kluizenkraker #2: 'Zij ervaart zijn immer hongerige vlees, en smult ervan'

De hele dag heeft hij mijn gedachten in zijn macht. Ik kan het idee niet loslaten aan hoe hij haar neemt, haar kust, met zijn tong haar mond vult en met zijn klauwen haar billen omvat.

Ik haat het idee, ik walg ervan. Ik zie voor me hoe hij het vlees van haar kont indeukt en zich, zonder pardon, in haar wurmt. Ik slik bij de gedachte aan hoe hij aanvoelt als hij in haar glijdt. Hoe zijn blik zich vernauwt.

Zij weet inmiddels hoe hij smaakt, ook al is het maar voor even. Zij ervaart zijn immer hongerige vlees en smult ervan. Mijn hart bonkt en het irriteert me dat hij zo'n invloed op me heeft weten te bemachtigen, zonder dat er daadwerkelijk iets is gebeurd. Iedere keer hield ik hem op afstand. Hij was slechts een protagonist gedurende de paar minuten dat ik in dat tentje vertoefde en me tegoed deed aan de koffie en de laatste straatroddels. Misschien is het beter als ik dat tentje verruil voor mijn andere hang out. Ik voel aan alles dat deze man alleen maar voor grote problemen gaat zorgen.

De volgende ochtend neem ik een alternatieve route naar mijn werk. Er is een nieuwe ochtendbar in de straat geopend en van wat ik heb gehoord is het er best te doen qua koffie. De buren waren er in ieder geval best over te spreken. Alles beter dan weer een tergend moment in zijn nabijheid.

De grijze straten zijn nog verlaten. De duiven koeren hun gewoonlijke gesprekken en de vuilniswagens piepen boven al het verkeer uit. Ik neem een slok en voor heel even voel ik me weer in control. Dat is precies wat ik de komende tijd ga doen: een volgende ontmoeting vermijden. Ha, opgelost, hoe makkelijk .

Ik voel me goed, tenminste - voor de komende kleine tien seconden, totdat ik de straat waar ik werk inloop en op het nieuwe terras die lange donkerbruine golvende lokken zie. Dit kan niet waar zijn? Is ze het echt?! Ik loop langzaam haar kant op en vang de aanblik van haar profiel.

Ik heb een vrouw nog nooit zo verslagen in haar kopje koffie zien roeren.

'Hey, ben je okay?'

Als vanzelfsprekend leg ik mijn hand op haar schouder. Ze kijkt verschrikt op waarna haar blik verzacht.

'Wait, I know you, hi! You are the girl from the coffeeshop, right?'

Ik knik. De Braziliaanse schone lijkt een traan weg te vegen en zet een glimlach op. Het blijft even awkward stil en dan vervolgt ze:

'He talks about you, you know. He is writing a book. It seems you are the main character in it.'

Mijn lijf vult zich met hitte en gloeit.

'You are also a writer, right?'

Ik laat mijn blik op de lege stoel naast haar hangen en ze gebaart dat ik kan gaan zitten.

'How do you know I am a writer? I never told anyone.'

'Joshua told me.'

Bij het horen van zijn naam rijzen al mijn haartjes op mijn huid. Praat hij over mij?

'Hey, wat doe jij hier?'

Verschrikt kijk ik op, en ik laat mezelf verdrinken in zijn smeulende ogen. Zijn pupillen glinsteren als kolen vol vuur. Hij opent zijn armen om een omhelzing te initiëren. Ik kan niet anders dan opstaan en mezelf als een weerloze prooi in zijn armen voegen. Het voelt goed. Te goed. Voor heel even lijkt alles te vervagen en de tijd stil te staan. Als ik de keuze had zou ik hier nog uren willen blijven staan. Precies hier, zonder woorden. Maar zoals het in het dagelijkse leven altijd gaat, komt ook aan deze innige omhelzing een einde en voel ik dan pas de ongemakkelijkheid van deze gehele situatie.

Hij schraapt zijn keel en haalt zijn handen door het haar.

'Maar echt, wat doe jij in deze buurt?'

'Ik werk hier,' proest ik er, zonder aan de gevolgen na te denken, uit.

Shit, dat had ik beter niet kunnen vertellen. Op mijn werk ben ik kwetsbaar. Het is een openbare ruimte. Daar kan ik niet zomaar weglopen als ik zin heb. Niet zoals bij het koffietentje als het me te saai of juist te heet wordt. Ik heb niet alleen mezelf laten ontmaskeren, maar nu ook de plek aangegeven waar hij me vijf dagen per week in het wild kan vinden.

Dit gaat fout, oh nee, dit gaat volledige de verkeerde kant op, en als een domme gans trap ik er met volle verstand in.

Wordt vervolgd.