De afgelopen tijd viel het me steeds meer op: de enorme druk om altijd maar iets nieuws te kopen. We worden continu aangespoord om nieuwe spullen te verzamelen, van de laatste modetrends tot de nieuwste gadgets en mooiste meubels.

Sinds kort ben ik daar wel klaar mee. Ik ben allerlei Instagram-accounts gaan volgen die zich richten op 'de-influencing', een tegengeluid tegen de constante drang om meer te willen. Deze accounts proberen hun volgers te overtuigen dat het oké is om níét mee te doen aan die race. Je hebt niet voor elk feestje een nieuwe jurk nodig, en ook die zoveelste skincareroutine is niet de magische oplossing voor je rosacea.

Dit soort content heeft me aan het denken gezet en gemotiveerd om een persoonlijke uitdaging aan te gaan: een jaar lang niets kopen wat ik niet écht nodig heb. Geen nieuwe kleren dus – gewoon terug naar de basis en mezelf keihard deïnfluencen. Want als we eerlijk zijn, hoe vaak zijn die impulsaankopen echt essentieel? Meestal belandt het nieuwe jurkje na één keer dragen achter in de kast. En wat kan een iPhone 15 dat een iPhone 13 niet kan? Ik wil bewust leren omgaan met wat ik al heb, en stoppen met het onnodig vullen van mijn leven en huis met spullen die niets toevoegen. Maar het gaat verder dan niet meer kopen. 

Ik ben verstrikt geraakt in wat ik het underconsumption core-algoritme noem. Dit is de onlinewereld waarin eenvoud en tevredenheid juist de norm zijn. Accounts die romantiseren hoe mooi imperfectie is: huizen die niet piekfijn zijn opgeruimd, garderobes die bestaan uit tijdloze klassiekers en outfits van vorig seizoen, mensen die geen behoefte voelen om steeds meer te willen hebben. Het is een verademing om te zien dat deze levensstijl ook bestaat.

Het is een hele omslag, maar het voelt goed om te zien dat niet alles altijd 'perfect' hoeft te zijn. In een wereld waarin influencers hun best doen om ons telkens maar nieuwe spullen aan te smeren die zij – hoe rijk ze ook al zijn – lekker gratis krijgen, is het bevrijdend om te zien dat er ook een andere kant is: de kant die zegt dat genoeg genoeg is. En dat we meer hebben dan we vaak denken. Dat niet de nieuwste trends of spullen ons gelukkig maken, maar juist de tevredenheid met wat we al hebben.

Dus dat is mijn doel voor dit jaar: mezelf deïnfluencen. De uitdaging om een jaar niets te kopen, voelt als een persoonlijke overwinning, maar ook als een stap richting een duurzamer leven. Minder consumeren betekent minder verspilling en een kleinere ecologische  voetafdruk. Het idee dat ik hiermee bijdraag aan een beter klimaat, geeft me nog meer motivatie. De aarde kan immers wel wat ademruimte gebruiken, en ik ook. Ik vond 'less is more' altijd een lege uitspraak, maar misschien werkt het wel voor mij, mijn portemonnee én het milieu.