Column
Sexy time - De kluizenkraker #9: 'Hij doet wat ik zeg'
Gepubliceerd op
14 november 2024 om 19:00
Bron / Fotografie
beeld Shutterstock
Gepubliceerd op
14 november 2024 om 19:00
Bron / Fotografie
beeld Shutterstock
Voor het eerst in mijn leven voelt dit moment als iets opwindends en magisch.
Juist het feit dat hij de condoom omdoet geeft mij de garantie dat het zo meteen dan ook echt gaat gebeuren. Mijn onderlijf trilt vol verwachting. Ik sta open voor alles wat er gaat gebeuren, zowel met mijn lijf als met mijn hart. Alle vooroordelen schud ik van me af. Trouwens, het doet er ook helemaal niet toe. Dit gebeurt nu, met ons, en wat hij verder allemaal uitvreet en met wie - daar moet ik gewoon niet bij stilstaan. Hoe vaak ik mezelf het genot heb ontnomen door te veel in mijn hoofd te zitten en te bedenken dat iets niet slim is of handig... Dat stopt nu.
Weet je wat niet handig is? Te lang verlangen naar iets, en niks doen om het te krijgen. Alleen maar in je hoofd zitten en fantaseren. Gaan met die hap!
Ik kijk naar het genot dat mij gaat vullen, en lach gelukzalig om mijn eigen stoute gedachten.
'Volgens mij bevalt het je, of niet?'
Ik knik, trek hem mee naar achteren, ga half op het bureau zitten en spreid mijn benen.
Zijn hand reikt tussen mijn dijen en zijn verkennende vingers glijden langzaam tussen mijn schaamlippen. Ik ben zo nat als ik maar kan zijn, en voel dat ik bloos.
'Fuck, wat bij jij lekker. Kom hier.'
Ook al weet ik dat hij dit vast tegen tientallen anderen heeft gezegd, zijn blik van verrassing en tevredenheid over mijn geilheid voor hem houdt me bijna voor de gek en laat me geloven dat het voor hem net zo overweldigend is als voor mij.
'Kijk me aan.'
Hij grijpt zijn stijve en houdt zijn eikel tegen mijn vochtige lippen. Stukje voor stukje voel ik hoe mijn bloem zich voor hem opent en hem doorgang geeft tot mijn diepste geheimen. Mijn ogen verwijden zich. Het is alsof ik voor het eerst ontmaagd wordt, zo diep gaat hij. Het voelt hemels, zó hemels. Ik bijt op mijn lip, laat mijn hoofd naar achteren vallen en sluit nu mijn ogen om alles beter te ervaren.
Een grom ontsnapt aan zijn lippen. De tintelingen van verlangen overstromen mijn huid. Aan alles voel ik dat ook hij hier intens van geniet. Ik laat me gaan, ik geef hem alles, zonder gedachten, zonder scrupules, het maakt me ook allemaal niet meer uit. Het waren dan ook altijd dit soort momenten waar ik in al die romantische verhalen zo van genoot. De momenten dat het leven van alledag even niet bestaat en de personages zich niet meer kunnen inhouden en toegeven aan hun dierlijke wil.
Het was makkelijk om als een schaduw te leven en mezelf te verstoppen voor wie ik echt blijk te zijn. Ik wil dit, ik heb dit altijd gewild en het gaat nu niet eens om hem. Het gaat om mij, en het feit dat ik loslaat. Dat ik mag zijn wie ik ben en me niet laat beïnvloeden door wat zogenaamd goed of geaccepteerd is. Want vrijelijk neuken tijdens je pauze op je werk lijkt me niet echt een normale aangelegenheid.
Ik hoor mezelf hijgen en duw mijn heupen steeds woester en woester naar voren en terug. Zijn blik staat strak en geconcentreerd. De controle over mijn lichaam lijkt getransformeerd tot een ware energieveld. We zijn één. Ik neuk hem, hij neukt mij. Het zal nooit meer zijn dat dit, en oh wat geeft me dat een vrijheid. Ik mag hiervan genieten. Ik mag hem gebruiken voor mijn lust en mijn herboren onverzadigde honger. Geen schaamte, geen spijt. Ik weet dat er na mij nog velen zullen komen, maar voor nu, voor dit moment, is dit een cadeautje.
'Ik hou het niet meer. Rustig, alsjeblieft, wat doe je met me?'
Ik lach in mezelf. Het muurbloempje heeft hem bij de kladden en de man lijkt totaal uit zijn doen. Het voedt me om nog harder te gaan en met al mijn kracht duw ik hem nu van me af.
'Ga liggen.'
Hij doet wat ik zeg. Ik ga op hem zitten, met mijn kont naar hem toe. Hij zucht diep. Ik stop zijn stijve weer op de plek waar hij hoort en berijd hem als een getalenteerde paardentemmer.
Zijn ademhaling versnelt. Hij puft lucht uit alsof hij op springen staat, en dan hoor ik het. Zijn woeste brul galmt door de ruimte en maakt mijn glimlach breder dan breed. Het feit dat ik zonet al gekomen ben doet me niet eens verlangen naar een tweede ontlading. Ik heb gekregen wat ik wilde. Een stilte volgt.
Dit was er een voor de boeken.
'Koffie?' zegt hij vragend, terwijl hij zijn kleding weer aantrekt. Hij kijkt me aan met een blik die ik nooit eerder heb gezien. Een blik van een jongen die oprecht lijkt te willen dat dit niet het einde is.
Ik lach en knik. Het leven zit vol verrassingen, maar de mooiste zijn de nieuwe inzichten over jezelf.
Einde.
delen
Anna Karolina Caban
InstagramAnna, schrijver van de erotische thriller 'Vrijspel', schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Elke zaterdagavond om 19.00 uur lees je een gloednieuwe aflevering op &C the website.