James Worthy zit bij de sekstherapeut, en vertelt over taalgebruik tussen de lakens.

Eens per jaar bezoeken mijn vrouw en ik een sekstherapeut. Soms is het gewoon moeilijk de vlam der geiligheid brandende te houden. Mijn vrouw en ik zijn al twaalf jaar samen en niets went zo snel als verwennen. Het is belangrijk te blijven praten over seks. Mensen veranderen. Lichamen veranderen. Fantasieën veranderen. Seksualiteit staat nooit stil. Seksualiteit is geen wassenbeeldenmuseum.

'Hoe gaat het met jullie?' vraagt de therapeut.

'Ik zit weer in zo'n fase dat ik erg opgewonden kan raken van slaapkamertaal. Mijn oren zijn altijd al mijn grootste erogene zone geweest, maar het blijft lastig. Wat een man wil horen is vaak niet wat een vrouw wil zeggen en andersom.'

'Geef eens een voorbeeld! Wat zou je willen zeggen dan?' vraagt ze.

Ik twijfel. De Nederlandse taal is mijn allergrootste liefde, maar ik weet ook hoe lomp en onverbloemd-ie kan klinken. Ik klink als die ene aangetrouwde oom uit Drenthe. Die aangetrouwde oom die in het weekend vrijwilligerswerk doet bij een manege.

'Schaam je niet. Dit is een veilige plek,' zegt de therapeut. 

'Ja, hier ben je veilig,' benadrukt mijn vrouw.

'Ik vind het lastig. Er zijn verschillende gradaties wat slaapkamertaal betreft. Er zijn weleens relaties gesneuveld omdat mijn dirty echt te dirty voor de ander bleek. En dat begrijp ik.'

'Wat zei je dan waardoor het uitging?' vraagt de therapeut.

'Spuug op mijn pik alsof je een vlieg hebt ingeslikt,' mompel ik.

'Wat?' vraagt mijn vrouw fronsend.

'Spuug op z'n pik alsof je een vlieg hebt ingeslikt,' zegt onze therapeut.

'En ik weet hoe het klinkt. Ik klink als de breteldragende cameraman van een amateurpornofilm, maar zo bedoel ik het niet.'

'Hoe bedoel je het dan?' vraagt mijn vrouw

'Ik vind het oprecht een mooie zin. Het zou de openingszin van een gedicht kunnen zijn. Het is duidelijk en beeldend. Er heerst veel te veel opgedrongen mysterie in de Nederlandse slaapkamer. Het is de vereftelingisering van onze seksualiteit. Het is mist en wierook en sprookjes. Ik vind duidelijkheid geiler.'

'Wat zie jij als slaapkamertaal dan?' vraagt ze aan mijn vrouw. 

'Ik ben meer van de complimenterende en ondersteunende taal. Gefluisterde schouderklopjes.'

'En dat doet ze echt heel goed hoor, maar het voelt soms ook een beetje als becommentariëren. Zeggen wat je ziet. Jack van Gelder-shit. En dat ondersteunen hoeft ook niet zo van mij. Ik heb geen vieze cheerleader nodig. Geen smeerleader,' zeg ik.

Mijn vrouw steekt een middelvinger in haar mond en daarna in de lucht. 'Ga hier maar op zitten. Ga op mijn middelvinger zitten alsof het de laatste stoel in een potje stoelendans is,' zegt ze.

En ik heb nog nooit zo veel van iemand gehouden.